bekomen is een wankel woord er gaat iets onontkoombaars aan vooraf een golf een rimpeling slechts een wiebelend evenwicht bekomen is een wervend woord beloftevol en met (een) uitzicht op aanrollend heil vanzelf en uit jezelf maar soms ook niet

bekomen is een wankel woord er gaat iets onontkoombaars aan vooraf een golf een rimpeling slechts een wiebelend evenwicht bekomen is een wervend woord beloftevol en met (een) uitzicht op aanrollend heil vanzelf en uit jezelf maar soms ook niet
Wat ik me afvraag: is mijn geheugen aan het tanen, wil het de benen nemen of werpt het zich, naarmate tijd en leeftijd opschuiven, op als een beschermengel? Selectiever in wat het de moeite van het onthouden waard vindt en wat niet? Ik weet het … Lees verder blijvers
er was eens een vertroebeld gevoel ~ het gistte langzaam en zwol ~ als kwaakblazen van een kikker in een lentepoel ~ en op een dag … KNAL! ~ een prinses schreeuwde zich iets in en later ook uit haar keel ~ niemand die het … Lees verder cultuursprookje
erger nog dan gevoel dat snijdt en niet in woorden past, is horen/zeggen “dat is zo erg toch niet!” wie weet hoe scherp de schaar, hoe kreukelig het stof, hoe dun de voering die wel dempen en beschermen kan, maar – éénmaal klem – ook … Lees verder stof tot denken
en als je tristesse kon uit-schenken en in-vriezen tot ijsblokjes, met kleurrijp en zoet zomerfruit binnenin … en ze nadien, op een snikheet terras, laten smelten in je glas, ze vervolgens op-zuigen met een rietje en dan, heel langzaam, je tanden zetten in het zachte … Lees verder een e.d.i.t. over tristesse, maar dan zomerzoet