liggend aan zijn voet kijken ze naar hem op, de jonge meiklokjes
liggend aan zijn voet kijken ze naar hem op, de jonge meiklokjes
Vanochtend op het Inclusiepad aan de zorginstelling van zoon vier … In de verte vier huppelende hertjes. Te snel voor een foto.
~ huis’lijk paasgeluk: in de vrijdagse stilte luiden geen klokken ~ De bloemetjes op de foto zijn gewone ‘witte druifjes’ (muscari botryoides album) van Aveve tegen een achtergrond van verschrompelde dadeltakken. Een overwinterd stilleven op zijn paasbest. 😉 Een Goede Vrijdag en een Zalige Pasen aan … Lees verder stil-leven
zij hoeft geen spiegel of objectivering natuur heeft in/aan/uit zichzelf genoeg Foto’s van een ochtendwandeling in Zuid-Dijleland. 14 maart 2018.
Een struik vol pluizen En geen zuchtje wind om de Hemel te wolken
Als ik een dag niet buiten ben geweest, voelt dat de laatste tijd als een gemis. Is het alsof ik niet alleen het wandelen, maar de buitenlucht zelf mis. Maar kun je die wel missen zoals je mensen mist? Als in: het spijtig vinden dat … Lees verder alsof je de buitenlucht mist
“woeste wintergolven spoelden het zand weg en lieten tonnen nieuwjaarsgeld stranden” *** foto via Vrt.be
de toekomst ligt altijd voor je … tenzij je je rug draait, natuurlijk! 😉 Meer zeswoordverhalen lezen en bekijken? Je vindt ze op Doldriest.
vallende blaadjes kennen geen hoog-moed, enkel hoog-nood en een moet 😉 Nog even en ze ogen en klinken hopeloos achterhaald, de odes aan de herfst en zijn geurende kleuren. Nog even dus. Terwijl hij een laatste spurt trekt, tussen laatzomer en wintersolstitium in. Dat herfst … Lees verder van de geuren en de neus
desolaat mistroostig staart het toupetje vanop een houtstronk naar het Ijsewater Eén van de honderden restfoto’s van mijn wandelingen door Zuid-Dijleland. 🙂
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.