Ik denk dat ik met deze diëtiste op het juiste spoor zit. Of beter gezegd: in de juiste vijver. Een histamine-overgevoeligheid is, zo beweert ze, mede-verantwoordelijk voor mijn gebrek aan energie en een aantal andere lichamelijke klachten en via het eliminatiedieet proberen we uit te vissen wat de triggers zijn.

Qua timing kon onze testfase niet slechter vallen. Ik moet namelijk – u hoort het goed! – chocolade, room en zeevruchten laten! Maar … Eerst was er de Sint, dan de verjaardagen van zoon twee, drie en vijf en toen moesten Kerst en Nieuwjaar nog komen. U begrijpt: ik heb gezondigd. Met veel smaak oesters, garnalen en kreeft tot mij genomen. Genoten van de chocolade moelleux, de pralines en de kerststronk met chocoladeboterroom. Verre van ideaal dus om uit te vissen welke histaminetrigger(s) niet aan mijn voedingslijn zouden mogen hangen. Maar vanaf vandaag ga ik me, als een ware professional, opstellen aan de rand van de voedingsvijver. Met een boek op een comfortabel stoeltje en dan … kijken maar. En luisteren naar het geblub van mijn lichaam.

De andere voedingsadviezen die Christine me op het eerste consult meegaf, heb ik wel grotendeels gevolgd en ik denk dat ik al wat beet heb, al kunnen de kerstvakantie en beter slapen en minder stress daar ook voor iets tussen zitten natuurlijk. Zo waren er enkele positieve, zij het culinair niet zo hoogstaande, vangsten. Ik was bijvoorbeeld aangenaam verrast door de Becel koolzaadolie. Lekker van smaak en veel lichter dan olijfolie, maar je mag ‘m alleen koud gebruiken. Ook de crunchy granola lust ik wel, liefst met volle yoghurt en blauwe bessen of banaan. En geroosterd brood verteert inderdaad veel makkelijker dan een vers sneetje.

Ook mijn klachtenbank woog wat lichter : de benen voelden minder zwaar, ik had algemeen een lichter gevoel (ook al is er maar een halve kilo af) en duidelijk minder last van reflux en maagkrampen. Maar er waren kapers aan de kust: de artritis. De voorbije weken ging het weer van kwaad naar erger, zodat ik uiteindelijk weer bij de dokter belandde voor een bloedname. Pijntjes en ontstekingen, vooral links, wisselden elkaar op meerdere (z)wakke plekken onverstoorbaar af. Christine is er zeker van dat de chocolade de roofvis van dienst is.

Ik twijfel, maar ik wil doorbijten. De volgende weken dus geen brok chocolade meer door de keel en dan wil ik beet hebben. Zodat de Brexine, Spidifen en Dafalgan aan wal kunnen blijven. Eerst nog naar de apotheek om vitamine B6 aan mijn nieuwe voeremmer toe te voegen.