Omdat de nieuwe schoenen van zoon vijf ‘toch een beetje te klein’ waren, reed ik gisteren nog eens richting Brantano. De winkel lag er troosteloos en verlaten bij. Ik was er namelijk helemaal alleen met de – het moet gezegd – uitermate vriendelijke verkoopster. Dankzij haar weet ik dat het vandaag de hele dag Wereld Complimenten Dag is. Op de toonbank lag een stapeltje leuke kaartjes op afnemers te wachten. Een gulle gift. Gratis en voor niets. Zodat er vandaag met complimentjes gestrooid kan worden. Thuis en op het werk.

Want, vinden allerlei initiatiefnemers, we verspreiden met z’n allen te weinig positieve feedback. Ook Professor Elke Van Hoof (vanavond te gast in De Afspraak), experte in stress en burn-out, wijst op het belang van complimenten op de werkvloer als een “indirecte manier om een burn-out te voorkomen”. Kijk, dat vind ik nu een ietsiepietsie overdreven – als het zo simpel was … -, maar ik snap wel wat ze bedoelt. Een complimentje op tijd en stond kan geen kwaad. Een mens fleurt er van op. Op de website van haar Huis voor Veerkracht lees je er meer over. Je kan bovendien de 100% Elke Van Hoof approved A3-poster met voorbeelden van complimentjes hier bekijken. Vooral bruikbaar op de werkvloer.

Het heeft iets van een Oscaruitreiking, zo’n Complimentendag. Alle sterren op hun paasbest en met hun beste beentje voor. Bij aankomst op de rode loper staan de genomineerden hoopvol naar de camera te breedlachen, nog in het ongewisse over de uitverkorenen in de enveloppen en de desillusie die bij de naamafroeping ongetwijfeld neerdaalt.

Witte enveloppen heb ik hier. Vier in totaal, in twee verschillende categorieën. Eéntje in de categorie privé, maar die is al geopend, achter de schermen en buiten het bereik van de camera’s. De andere drie zijn voor de show vanavond. Met opzwepende filmmuziek op de achtergrond. En aanzwellend tromgeroffel …

And the first compliment goes to… de immer minzame Wouter Torfs. Ik kon moeilijk anders na mijn bezoek aan Brantano, maar het is hem gegund. Niet alleen omdat de man al een paar jaar op rij verkozen werd tot beste werkgever van het jaar, maar ook omwille van zijn nobele redding van de hogervermelde schoenketen in nood. Een compliment dus voor empathie en ridderlijk gedrag.

Het tweede compliment stuur ik naar het Mucoteam van het UZ Leuven. Zes jaar geleden kwamen we totaal onverwacht met dat superteam in contact en nu ‘mogen’ we er meerdere keren per jaar op bezoek. Een compliment voor de persoonlijke en hoogst professionele gezondheidszorg die we er krijgen.

En mijn derde en laatste compliment is – slijm, slijm – voor jullie, de lezers van mijn blog. Voor de volgers van het eerste uur en voor de nieuwkomers, voor de bekende en onbekende lezers. Een compliment voor vriendelijkheid en volharding. De voorbije dagen was er hier tot mijn grote verbazing en vreugde opvallend meer klik- en doorklikverkeer. Twee dagen op rij sneuvelden de kijkcijferrecords en in de loop van de voorbije nacht kreeg ik zelfs de 1000ste bezoeker over de vloer. Als een dief in de nacht. Jammer dat ik niet wakker was om hem of haar te complimenteren en een bloemenkrans om te hangen.