5 ~ de valsspeler

Auteur anna b.

Het was al een eind na de middag en de zon brandde hoog aan de hemel. Na een korte wandeling door de slapende straten van Vaison-la-Romaine kwamen we aan de oude brug over de Ouvèze. We liepen erover en begonnen aan de klim naar de Middeleeuwen.

De klanken van de fluit waren hoorbaar tot aan de voet van de klim. En met elke steile stap slopen ze dichterbij. Angstvallig keken we naar boven, naar wat nog komen moest, en toen was daar die voet. Op een muur. En aan die voet een laars. Een laars met een been eraan. En aan dat rode been een wit lijf. Van een man in een pak. Een narrenpak in quatorze juilletstijl. Een drapage in bleu-blanc-rouge.

De nar maakte een speelse buiging en heette ons welkom. Alsof het zijn kasteel was. Toen wenkte hij ons om door de grote poort te lopen. We glimlachten en net op dat moment speelde hij een valse noot. Hij wuifde zijn fout vrolijk weg en ging verder met zijn fluitspel. En toen pas drong het tot ons door. Het was helemaal geen fluit, maar een verbouwde paraplu.

Een nar mag je nooit vertrouwen. Het is een valsspeler.

Vaison-la-Romaine, zaterdag 16 juli 2016

 

18 gedachtes over “5 ~ de valsspeler”

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.