Wakker worden met goesting. Het is een late nieuwjaarswens van Minister Crevits voor alle Vlaamse leerkrachten en directeurs. Ik verdenk de redacteur ervan die quote gehighlight te hebben omwille van haar meerduidigheid. Kwestie van de lezer met goesting en appetijt te doen verder lezen. In de context van een “Harde strijd tegen stress en burn-out” weten we natuurlijk wat Hilde echt bedoelt. Goesting is de zin om ’s morgens naar school te gaan (te sporen of te rijden), collega’s, kinderen of studenten vriendelijk dag te zeggen en met veel goesting in je pedagogische dagtaak te vliegen. Bevlogen en on fire.
Omdat burn-out één van mijn stokpaardjes is en omdat ik benieuwd was naar de harde strijd van de minister, las ik verder. Aanleiding voor het interview was de Dag van de Directeur die er volgende week aankomt. En het feit dat het aantal stressgerelateerde ziektedagen bij schooldirecteurs nog hoger ligt dan bij leerkrachten. Dus, zegt de minister, moeten de directeurs beter begeleid worden. En daarom laat ze nu onderzoeken hoe ze die betere begeleiding best kan aanpakken.
Ik wrijf in mijn te droge ogen. Klop de tuut uit mijn oren. Is dit de harde strijd, Hilde? Alsof ze me gehoord heeft, roept ze de cijfers om hulp. Cijfers over de jobtevredenheid bij directeurs. Maar liefst 92 % zou zijn of haar job graag doen, maar hij en zij hebben het te druk met van alles en nog wat. Te weinig tijd. Stress. Bovendien, zegt de minister nog, is wie voor onderwijs kiest, bovengemiddeld empathisch. En misschien, zegt ze, maakt dat onderwijsmensen extra kwetsbaar voor stress en burn-out …
Bovengemiddeld empathisch. En het maakt niet uit of dat sympathische, sociaal-voelende of zorgende empathie is die uit jezelf vertrekt. Of pure, transpositie-empathie die helemaal vanuit de ander vertrekt. Wie bovengemiddeld of te empathisch is, loopt het risico te veel mee te leven met anderen. Hun zorgen, problemen, frustraties, gelukjes, …, te delen en zelfs over te nemen. En hoe mooi en diep-menselijk die verbinding en verbondenheid ook is (en om een lang verhaal kort te maken 😉 ), je energie kan erdoor aan het lekken gaan. Tot alles is opgebrand.
Het deed me denken aan Brené Brown. Empathie en verbondenheid zijn toevallig twee van haar stokpaardjes. Ze schrijft erover en geeft TED-talks. Onder andere, over het verschil tussen sympathie en empathie. Een zeer heldere uitleg aan de hand van een aandoenlijk animatiefilmpje.
bronnen: De Streekkrant Overijse, Kerntalentenmethode van Daniëlle Krekels, Brené Brown
annasblogeenjaarertussenuit.com 
oh pfff, ik begrijp wat je voelt, kom maar even bij me voor een knuffel.
– knipoog –
empathie heb jij, had ik maar ooit in jou klas gezeten!
XXX
LikeGeliked door 1 persoon
☺
LikeLike
Het zou toch te jammer zijn als we niet meer empatisch mogen zijn omdat we daardoor te snel opbranden. De kunst is empatisch te zijn/blijven en toch je eigen grenzen te bewaken/behouden.
LikeGeliked door 2 people
Dat is inderdaad de kunst.
LikeGeliked door 2 people
En het is natuurlijk veel complexer dan dat he.
LikeGeliked door 2 people
Er spelen ook teveel andere factoren. Concreet denk ik nu aan het inclusief onderwijs. In theorie een nobel streven, in praktijk vaak niet haalbaar. Ik kan hier verhalen over vertellen… maar dat mag ik natuurlijk niet.
LikeGeliked door 1 persoon
😯
LikeGeliked door 1 persoon
Brown is mooi. Mijn baas kwam met leesvoer van haar hand bij mij op bezoek. Ik volg haar sindsdien ook op social media en regelmatig als het even ‘niet klopt in mijn hoofd’ zie ik een tekstje van haar voor mijn ogen verschijnen. Zo mooi.
Empathie…het is fantastisch. En soms zo veel te veel. Andermans gevoelens worden de jouwe. Je weet niet om wiens verdriet je huilt, het jouwe, of dat van een ander.
Ik sluit mij bij Matroos Beek aan.
Liefs xxx
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeGeliked door 1 persoon
Het is dus allemaal omkeerbaar. Vroeger moest je meer betrokken zijn, maar nu mag dat weer niet meer omdat het jezelf schaadt.
Weet je, nog niet zo heel lang geleden had ene die denkt het allemaal te weten tegen mij gezegd, dat je problemen altijd bij de anderen moet leggen. Dus zoals hier, komt dat er op neer dat het de mensen hun eigen schuld is, ze zijn te empathisch. Wat voor nonsens.
Ik ben geen minister, leg het dus ook niet zo uit, maar daar komt het bij mij op neer. Ze doen hun paraplu open.
LikeGeliked door 1 persoon
Zou wel eens kunnen kloppen.
LikeLike
Bovengemiddeld empathisch zijn is alleen maar een zwakte als daar structureel bovengemiddeld weinig rekening mee gehouden wordt. En raad eens waar heel veel werkcontexten erg slecht in zijn?
LikeGeliked door 1 persoon
I know. Ik heb het aan den lijve ondervonden.
LikeLike
Tijd om emotionele intelligentie in leerplannen op te nemen, in plaats van enkel IQ. Daar is nog meer nood aan in de samen-leving en op de werkvloer. Recent nog eenvoudige formule gepost: ROI = HR(eq). Of de return on interest van je medewerker is recht evenredig met de graad van EQ in je HR-beleid. Leve de authentieke empathie.
LikeGeliked door 1 persoon
👍inderdaad.
LikeLike