zo’n dag van wachten en voor-wachten
In de zomer van 2016 kwam de Tour de France op een boogscheut van ons vakantieadres voorbij. Op le quatorze juillet nog wel. Een ideale gelegenheid om de wielerkermis vanop de eerste rij mee te maken. Het zou een legendarische rit naar Mont Ventoux worden. Thomas de Gendt won die dag en Froome liep even te voet de berg op. Maar dat wisten we nog niet toen we aan de voet van de klim naar Gordes geduldig stonden te wachten. Zo’n twee uur in totaal. Want zoveel tijd zat er tussen de doorkomst van de publiciteitskaravaan en die van de renners. De karavaan zelf viel tegen, maar gelukkig was er een ludieke voor-wacht: twee mannen in een origineel vehikel die er vrolijk op los speelden en zo het lange wachten probeerden te verzachten.
Zeswoordverhaal schrijfuitdaging van Marion Driesen.
Categorieën:fotorestjes, huis-tuin-keuken, losse gedachten, mooie plekken
Dat is een zeer aangenaam wachten!
LikeLiked by 1 persoon
Was best leuk. Ik wacht nochtans niet graag …
LikeLike
Geduld is (soms) een mooie deugd!
LikeLiked by 1 persoon
Zeer waar.
LikeLike
Schoon sandalen trouwens 😉
LikeLiked by 1 persoon
Dank u. Ze zitten heel comfortabel. 😊
LikeLike
Op die manier wordt het wachten een beetje dragelijk, heel leuk Anna.
LikeLiked by 1 persoon
Dankjewel.
LikeLike
Wachten: het leven in geconcentreerde vorm 😉
LikeLiked by 2 people
Da’s een mooie! 😃
LikeLiked by 1 persoon
😬 mijn eerste zeswoordverhaal 😬
LikeLiked by 1 persoon
😄👏
LikeLiked by 1 persoon
Hoe wachten toch leuk kan zijn!
LikeLiked by 1 persoon
Ja hoor.
LikeLiked by 1 persoon
Met zo’n voorwacht wordt het wachten een stuk aangenamer. Een leuke invulling van het thema, Anna. Een Tour de France-verhaal in een paar woorden en foto’s.
LikeLiked by 1 persoon
Dankjewel. Ik gooi het graag over een andere boeg 😉
LikeLiked by 1 persoon