ik hou niet van geheimen
hun smaak is zelden zoet
ze laten zich niet rijmen
~
hoe pijnlijk scherven lijmen
als vertrouwen huilen doet
ik hou niet van geheimen
~
ze kunnen snoeihard vlijmen
in je huid en je gemoed
ze laten zich niet rijmen
~
en doen ze je niet zwijmen,
toch ben je onder de voet,
ik hou niet van geheimen
~
soms willen ze zelfs slijmen,
steken ze pluimen op je hoed,
ze laten zich niet rijmen
~
maar je kunt ze wel berijmen,
ze zo wegzetten, voorgoed,
ik hou niet van geheimen
ze laten zich niet rijmen
*De villanelle is een dichtvorm die gegroeid is uit een Italiaanse balladevorm. De oorspronkelijk vrije vorm evolueerde tot een vrij strak keurslijf van vijf drieregelige strofen en één vierregelige slotstrofe, gebouwd op slechts twee eindrijmklanken, waarbij vs. 1 en vs. 3 van strofe 1 beurtelings terugkeren in de volgende strofen en samen de afsluiting vormen van het gedicht.
De mooiste villanelle die ik ken, is Do not go gentle into that good night van Dylan Thomas, een gedicht dat hij schreef toen zijn vader stervende was.
Ik leer hier veel bij! Mooie villanelle mét goed gekozen inhoud. Ik vrees dat ik me hieraan niet durf wagen….
LikeLiked by 1 persoon
Het was ook bij mij de eerste poging, hoor. Lijkt me ook wel iets voor een grappige inhoud, maar daar ben ik niet zo sterk in. 😉
LikeLiked by 1 persoon
Lijkt me moeilijk, maar jouw eerste is best goed gelukt. 👍👍👍👍
LikeLiked by 1 persoon
Dankjewel. Viel wel mee met korte versregels.
LikeLike
Lijkt me niet makkelijk. Echt heel verdienstelijk gedaan.
LikeLiked by 1 persoon
O wat mooi Anna!
LikeLiked by 1 persoon
Dankjewel. Ik vind het echt geen makkelijke dichtvorm hoor.
LikeLike
Neen, zeker niet, maar ik doe niets liever dan experimenteren met dichtvormen. Ik lees ze dus ook heel graag.
LikeLiked by 1 persoon
Dat laatste geldt ook voor mij. 🙂
LikeLiked by 1 persoon
👍
LikeLiked by 1 persoon