ik hou niet van geheimen

hun smaak is zelden zoet

ze laten zich niet rijmen

~

hoe pijnlijk scherven lijmen

als vertrouwen huilen doet

ik hou niet van geheimen

~

ze kunnen snoeihard vlijmen

in je huid en je gemoed

ze laten zich niet rijmen

~

en doen ze je niet zwijmen,

toch ben je onder de voet,

ik hou niet van geheimen

~

soms willen ze zelfs slijmen,

steken ze pluimen op je hoed,

ze laten zich niet rijmen

~

maar je kunt ze wel berijmen,

ze zo wegzetten, voorgoed,

ik hou niet van geheimen

ze laten zich niet rijmen

*De villanelle is een dichtvorm die gegroeid is uit een Italiaanse balladevorm. De oorspronkelijk vrije vorm evolueerde tot een vrij strak keurslijf van vijf drieregelige strofen en één vierregelige slotstrofe, gebouwd op slechts twee eindrijmklanken, waarbij vs. 1 en vs. 3 van strofe 1 beurtelings terugkeren in de volgende strofen en samen de afsluiting vormen van het gedicht.

De mooiste villanelle die ik ken, is Do not go gentle into that good night van Dylan Thomas, een gedicht dat hij schreef toen zijn vader stervende was.