Van
zodra schaarste
dreigt, wordt de
mens weer dier. Gaat
ie scharrelen, hamsteren of
ophopen. Zonder buidel maar mét
bidons. En maar water zeulen van
hier naar ginds en terug. Een struggle
for life met een survival of the quickest.
Het plaatje heeft gelukkig ook iets geruststellends: ondanks de
kurken droogte blijft het water nog nat naar buiten stromen.
Bedenking bij de rush op niet-drinkbaar water aan de fontein in ons dorp.
Foto: Le Barroux, 10 juli 2018.
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Als we met z’n allen verstandiger omgaan met wat de aarde ons ‘nog’ te bieden heeft…
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat klinkt goed maar het is vergeefse moeite vrees ik. Er zullen er altijd zijn die niet graag delen of het grootste deel van de koek/het water willen.
LikeGeliked door 1 persoon
Spijtig.
LikeGeliked door 1 persoon
Oei ik was me er niet van bewust dat er al gehamsterd wordt?
Zelf probeer ik er spaarzaam mee om te gaan, zodat ook onze kleinkinderen nog wat rest.
LikeGeliked door 1 persoon
Mens besef nie altyd hoe maklik water kan opraak nie!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi gedichtje, zou aan de kraan moeten hangen. ☻
LikeGeliked door 2 people
😄
LikeGeliked door 1 persoon
Precies! 😊
LikeGeliked door 1 persoon
😃
LikeGeliked door 1 persoon
Alleen is het water van de foto dus geen drinkwater.
LikeGeliked door 1 persoon
Bij ons in het dorp ook niet, hè.
LikeLike
Zou dit water
maar gebtuiken
Om te sproeien
Wassen
Drinken maar niet
Wellicht na koken
LikeGeliked door 1 persoon
Vooral voor tuin en auto zou ik denken.
LikeGeliked door 1 persoon
Eigenlijk is de auto verspilling
LikeGeliked door 1 persoon
Een beetje zuiniger leven gaat niemand dood van.
LikeGeliked door 2 people
Helemaal eens!
LikeGeliked door 1 persoon
Het wordt nijpend, lees ik hier en daar.
LikeGeliked door 1 persoon
Een bijzonder knappe foto die u weerom op taalvaardige wijze beschrijft, Het water is misschien niet drinkbaar, maar wel nat genoeg om er de tuin mee te besproeien ?
LikeGeliked door 1 persoon
Ja natuurlijk.
LikeLike