vertelfoto’s

Een Brugse start-up gaat ouders vertelfoto’s sturen van hun kind. Met geavanceerde gezichtsherkenningssoftware selecteert men foto’s uit het klasblog van de juf of meester en die belanden dan gratis in de mailbox van de ouders die dat wensen. Doel is op die manier de band tussen ouders, kind en leerkracht te versterken. Een primeur?

Wat de software betreft wel, maar de idee op zich is allesbehalve nieuw. Bij zoon vier op de BUSO-school* werkte men er namelijk al jaren mee. Zonder start-up of media-aandacht. Zoon vier en de meeste van zijn klasgenoten konden ons niet vertellen wat ze gedaan hadden of waar ze waren geweest. Ook niet met gebaren. En dus waren de juffen en meesters in sommige gevallen 18 jaar lang hun stem. En voor de meesten ook de ogen.

Ze gingen mee met hun tijd, de jufffen en de meesters daar, ondanks de beperkte middelen. In de eerste jaren van deze eeuw was er het grote heen- en weerschrift met nieuws uit klas en leefgroep. Getikte tekst met hier en daar een foto bij op een geperforeerd blad in een ringmap. Gepersonaliseerd uiteraard.

Wat later ging er -na een periode van diskettes en cd’s – een usb-stick over en weer. Met foto’s, soms wat uitleg en ook filmpjes waarin we zoon vier aan het werk konden zien. Lachend op zijn paard tijdens de hippotherapie, met een zuur gezicht tijdens een kiné-streksessie, met de koptelefoon op voor het computerscherm – het duurde een maand of zes voor hij het ding langer dan enkele minuten wilde ophouden, maar de juffen zetten door omdat de andere kinderen in het autiklasje gek werden van de spelgeluidjes waar hij dol op is -, aandachtig blokken of parels door een opening duwend, in de rolstoel gefascineerd kijkend naar beweging op de roltrap bij Ikea, enz. De stick als venster op zijn wereld.

De laatste jaren kwam er elke zondag een mailtje van de juf. Met tekst en links naar allerlei beeldmateriaal.

Bij geen van de andere zonen in het ‘gewone’ onderwijs werden vorderingen zo gedeeld of in beeld gebracht, laat staan aangemoedigd en/of bejubeld. Bij geen van de andere kinderen was de band met de juffen en/of meesters zo hecht. Een vaststelling op deze symbolische dag. 1 september 2018. Hopelijk slaagt de start-up in zijn opzet.

Vertelfoto’s over de schooltijd dus. Wij hebben er hier hopen van. Allemaal gratis en toch onbetaalbaar. 😉


Buso*: benaming voor het Buitengewoon Secundair Onderwijs in Vlaanderen


De vertelfoto bovenaan is genomen in de abdij van Cluny, 15 juli 2018.


10 gedachtes over “vertelfoto’s

  1. Prachtige foto! Om in te kaderen. De zoon in de stilte en rust van de statige abdij.

    Inderdaad, het buitengewone onderwijs is veel kind-gerichter dan het andere (niet-buiten)gewone. Vandaar wellicht ook de naam?

    Hoewel de kleuter en lagere scholen tegenwoordig wel een blog hebben, waarbij ouders het gebeuren kunnen volgen via foto’s en verhalen. Al een hele vooruitgang.
    En deze oma volgt deze ook trouw!

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.