magisch als een doek van Monet en hoog boven de stad: een roze waterlelie spat open in een wereld vol zomer Foto’s uit de zomer van 2017 in de tuin van de Abbaye Saint-André in Villeneuve-lez-Avignon. Een aanrader voor wie in die regio vertoeft en … Lees verder tanka met heimwee
wat voorafging … In het holst van de nacht slaat mijn lijf aan het waken. Het is welgeteld 11 minuten over 1 als ik om een onduidelijke reden wakker schrik. Ik voel met mijn hand tot waar de echtgenoot rustig ligt te slapen. Verder is … Lees verder een herenleven
zit zoon vier al 8 weken onafgebroken in zijn zorgbubbel. En tegen onze verwachtingen in nog altijd in goede doen. Twee keer per week kunnen we enkele minuten skypen. Dan lacht hij, speelt hij een rondje kiekeboe, waarna hij weer uit het beeld stapt of … Lees verder Ondertussen …
venster op de zomer: alles kan nog maar wellicht ook niet Ik haal de auto van stal voor een ritje naar de zorginstelling waar zoon vier nu al bijna vijf weken verblijft. Het zomert in Zuid-Dijleland. De akkers op het plateau van Duisburg liggen er … Lees verder zomerzicht
Als we niet beter wisten, zouden we geloven dat deze tijd één langgerekte vakantie was. Gezegend met stralend lenteweer en een zee aan vrije tijd. Genietend van kommerloze rust. Samen in en om ons kot. Maar, ook al voelt het bij momenten zo, dat is … Lees verder buitengewoon (leven in coronatijd)
vrijdagavond 17 maart 2020 We zitten met z’n allen nog maar net in deze nieuwe tussentijd als het “you’ve got mail”- belletje op mijn smartphone pingt. Een mail van de directie van de zorginstelling en het zorgmanagement. Ik krijg kippenvel. De door te hakken knoop … Lees verder zorg(en) in coronatijd
het was 11 maart 2020 en de straten waren leeg de winkels zaten op slot en geen mens hing nog buiten maar de lente wist van niets de bloemen bloeiden de zon scheen de zwaluwen keerden terug en de lucht kleurde rozig blauw ’s ochtends … Lees verder maar de lente wist van niets …
Had ik de Snoezelmobiel* van Casa Magnolia zien staan, dan had ik waarschijnlijk geweten waar ik moest zijn. Ik zag ‘m echter met geen ogen. En ook de pijltjes niet. Er zou nochtans regionale pers zijn, was me gezegd. En een handvol notabelen. De dame … Lees verder gekoester en gesnoezel
hangende kopjes lijdzaam knikkend ~ een reverence voor de late luimen van het winterheertje En luimen heeft ie. De voorbije twee uur ging het hier van regen naar zon en van donkergrijs over blauw naar hagelwit. Het lijken wel maartse buien en aprilse grillen bij … Lees verder winterblues
Op een winderige dag in november postte ik dit logje. Daarom, voor onze annalen en voor wie het interesseert, vandaag een update van hoe het nu verder moet met dat gekrompen zorgbudget voor zoon vier. Wel, euhm, het is zoals het is. Tenzij we in … Lees verder een koude douche … het vervolg
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.