Elk parcours dat je voor het eerst aflegt, is een sprong in het ongewisse. Je weet niet wat er komt, volgt, schuilt. Zeker niet als het parcours bochtig is. Elke draai naar links of rechts kan je verrassen. Of niet. Rond die gedachte brouwde ik nog … Lees verder wat schuilt er achter de bocht?
De Texaanse sociologe Brené Brown heeft een nieuw boek geschreven en ik heb het nog niet gelezen. Daar komt dra verandering in want wat ik op haar eigen webstek en in het interview in Happinez las, doet me watertanden en ‘verlangen naar verbinding’ met wat … Lees verder tasten, reiken, leren
Het is woensdagnamiddag 15.30u en de tweejaarlijkse mammografie is achter de rug. Soms, heel soms moet je in Gasthuisberg zelfs niet wachten. 😉 Ik meld me aan, word vrijwel onmiddellijk binnengeroepen – sorry, bomvolle wachtzaal! – en gevraagd ‘het bovenlichaam vrij te maken‘. De verpleegster … Lees verder Anna in de cafetaria van het ziekenhuis
en weer lees ik dat je moet kiezen voor loslaten, alsof het een nieuwe religie is, een hippe houvast, een doekje dat pijn en verdriet stelpt, kreukels wegstrijkt en aanslagen op je ziel verijdelt; ik weet het nog zo niet, want ik kan niet sturen … Lees verder loslaten
Wie verjaart, overschrijdt een grens. Alleen had ik er nu niet echt bij stil gestaan welke dat was. Tot vanmorgen. Toen ik ‘haar’ in de brievenbus vond. Verborgen tussen het reclameblaadje van de plaatselijke supermarkt en een geboortekaartje, maar omvangrijk genoeg om niet door mijn … Lees verder over een uitnodiging, een toekomstige ‘afname’ en het dubbel-denken daaraan
Binnenkort vertrekt zoon twee met een groep studiegenoten naar India. Een maand lang reizen in een ver land vol geuren en kleuren. Het zou het begin kunnen zijn van een Sprookje uit 1001 Nacht. En sprookjes lopen gelukkig altijd goed af. Ik heb zo’n sprookjesgeloof … Lees verder over India en sprookjes
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.