… en weekt de kleefband los. Wegende woorden, zorgvuldig gewikt en gewogen, wapperen en wuiven in de wind. “Plant eens een gedicht in je tuin“, luidde de onverwachte oproep van de gemeente. Of “hang eens poëzie aan je raam“. “Bezorg ons je lievelingsgedicht en wij … Lees verder De regen valt in beken neer
De week werd doormidden gesneden door een kort bezoek aan zoon vier. Amper had ik hier geschreven dat we een contact ‘arte plexi’ – zittend achter een kuchscherm – niet zagen zitten of de sociaal assistente van de zorginstelling belde ons op met sussend nieuws. … Lees verder van zoon vier naar Zwette Jean
Trouwe lezers en lurkers herinneren zich misschien dat ik zo ongeveer een jaar geleden vrijwillig redactielid werd bij de Nieuwsbrief die de zorginstelling waar zoon vier verblijft vijf keer per jaar de wereld in stuurt. Tot op heden fungeerde ik daar vooral als vliegend(e) reporter/ … Lees verder De Gakkende Ouder(s)
rijst de vraag of zjef zelf in de wolken zou zijn met zijn beeld. niet met een houten maar een bronzen kop hangt hij sinds een zotte zondagmorgen voor paal tegenover een gebouw dat hij tekende, middenin de stilte van het Dijleland dat hij bezong. … Lees verder de dag waarop Zjef een beeld kreeg
minimalisme: in de mist wordt elk teveel vanzelf uitgewist
een belt van bieten, baken op blakend land … en nog wegen te gaan Onder een dreigende lucht en met een wind die overal doorheen blies, stapten we gisterochtend het nieuwe inclusiepad af, een voor rolstoelen, fietsen en kinderwagens toegankelijke plattelandsweg op het plateau … Lees verder een bobbel in het landschap
Buien van witsmeltende sneeuw landen op mijn wijnrode jas. Ze blijven net niet liggen. De koude nestelt zich in mijn oren en grijpt mijn handen. Ik stap dapper door. Want in de verte lonkt een opklaring en zelfs een spatje zon en daar wil ik … Lees verder ansichtkaart
zomerelfje het is niet omdat aardappelen bloemen dat het bloemige aardappelen worden 😉 (foto genomen aan Ganspoel, Huldenberg)
Als we op zomerse avonden de zon willen zien zinken, moeten we op verplaatsing. Naar het westen. Om ze echt te zien zakken in de zee. Of, bij een instant verlangen, naar een plateau in de buurt. De Ijse, de beek achter onze tuin, slingert … Lees verder onvoorzien avondrood
ook zonder kasteel kun je je de koning te rijk voelen * bijvoorbeeld als er een prins(es) is die je zachtjes wakker kust 😉 foto boven: Kasteel van Arenberg in Heverlee (Vlaams-Brabant) links: kasteel van Vêves (Ardennen) rechts: kasteel van Huldenberg … Lees verder mijmeren met elfjes op zondag
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.