gratitude is a sort of laughter of the heart that comes about after some surprising kindness ~ (david brooks) De warmste 26ste juli sinds de metingen, koppen de kranten. Mijn meest verhitte naamdag ooit zindert nog na. Het is 9:00 uur en binnen … Lees verder in het hart van de zomer … een zomers hart
de avond was lang en kleurde ijsvogelblauw … winterwandeling ©Anna Berg, Zuid-Dijleland op het pad naast de Ijse, 21 december om 16:30 u.
desolaat mistroostig staart het toupetje vanop een houtstronk naar het Ijsewater Eén van de honderden restfoto’s van mijn wandelingen door Zuid-Dijleland. 🙂
we hoefden niet naar zee om uit te waaien en stormschade te meten: het pad lag bezaaid met afgerukte wilgentakken, eikels en kastanjes en trosjes van zwarte els. Bomen kraakten en piepten als schurende scharniertjes, gakkende ganzen vluchtten in V-formatie weer weg en de … Lees verder storm op het pad
Als we op zomerse avonden de zon willen zien zinken, moeten we op verplaatsing. Naar het westen. Om ze echt te zien zakken in de zee. Of, bij een instant verlangen, naar een plateau in de buurt. De Ijse, de beek achter onze tuin, slingert … Lees verder onvoorzien avondrood
Het is zaterdagnamiddag en de zon schijnt van harte. De echtgenoot slijpt tegels voor het lagergelegen terras waardoor het gras achter hem grijzig blauw kleurt. Binnen vindt zoon vier geen rust. Hij verveelt zich en niets is goed. Tiktak, Hopla, Teletubbies, Plop, Musti en weer … Lees verder een leerrijke wandeling
Het gebouw staat er ondertussen al eeuwen en is, samen met de nog oudere, gerestaureerde banmolen aan de overkant, beschermd dorpsgezicht. Vanaf het fietspad naast de Ijse zie je alleen deze meterslange, nagenoeg blinde gevel met iets wat op schietgaten lijkt. In mijn herinnering is … Lees verder 35 ~ de blinde muur met de blauwe poort
is door Natuurpunt uitgeroepen tot meest levende rivier van Vlaams-Brabant. Onze beek, een rivier? Het beekje achter ons huis? “De levensader van drie druivengemeenten” lees ik ergens. En toch moet het één van de kleinste riviertjes van ons land zijn. Op twee uurtjes – voor … Lees verder De Ijse
, in deze streek, is het goed toeven, al zeg ik het zelf. Puur toeval eigenlijk dat we hier neerstreken en ons nest bouwden. Want we zijn geen van beiden hier geboren. Onze ouderlijke nesten, het ene al wat warmer dan het andere, lagen elders, … Lees verder Hier …
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.