Maandagochtend 10:00u. Ik heb met een oud-collega/vriendin afgsproken in een ontbijt-/lunchbar aan de rand van de stad. Ondanks het uur, zit de zaak afgeladen vol. We wachten eerst staande aan de bar en schuiven snel in als er een piepklein tafeltje vrijkomt. Vrijwel onmiddellijk begint … Lees verder over de Kleine Prins die kwam logeren en een te krappe korf
tussen elk begin en zijn einde het leven dat graag jojoot Terwijl de voorspelde vlokjes uit de grijze buitenlucht vallen, overloop ik de voorbije week. Die liep niet rustig kabbelend, maar intens en ook wat hectisch. Tussen de uiteinden ervan lagen uitersten. Want het ging … Lees verder uitersten
Twee warme dagen waren het. Zo’n dagen voor opwaaiende zomerjurken op een fiets en wapperende lakens aan de wasdraad. Terrasjes-, ijsjes- en buiteneetdagen terwijl het nog niet eens vakantie is. En avondluchten vol kleur. Het waren ook hartver-warme-nde dagen. Kruimels geluk met een lach en … Lees verder een afscheid en een weerzien
As we speak tikt de regen tegen de aflopende regenpijpen. Tikken is een woord te licht eigenlijk. Het geluid is nadrukkelijker. Aanweziger. De regen doet zich gelden. “Kijk, luister dan, hier ben ik.” Ik hou van dat ritmische, bijna bezwerende geluid. Zeker als het voor … Lees verder as we speak 4.0
Elke morgen bij het ontbijt liggen ze ons aan te staren. De pilletjes om onze bloeddruk in toom te houden. Eentje met dubbele werking voor hem, eentje met triple effect voor haar. ACE-remmers, diuretica, calciumkanaalblokkers. En meestal doen ze braaf hun werk, tenzij de griep … Lees verder vriendinnen, een hulp bij hoge bloeddruk
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.