… de berekeningen van Brown en Batygin echt kloppen? Dan krijgen we er binnenkort misschien een negende planeet bij, beste lezers. Want, zo redeneren ze, zo’n extra planeet zou met haar zwaartekracht aan andere kunnen trekken. En dat zou de wiebelingen kunnen verklaren in de baan van de buitenste planeten van ons zonnestelsel.

En wat als gamen en sociale media niet bestonden? Dan zouden onze leerlingen misschien minder moe in de les zitten. Hun bioritme ligt overhoop door al dat online overwerk en dus kan een beetje slaapeducatie geen kwaad. Anderzijds … dan zouden we de avonturen van zoon twee in India niet op de voet kunnen volgen, hadden we niet kunnen skypen toen zoon één twee zeeën verwijderd was, zouden we niet kunnen meejuichen met zoon drie na een goed examen en zou zoon vijf niet zo’n grote landenkennis hebben. Zou ik hier niet kunnen bloggen, zouden we …

Maar soit. Planeten en jonge mensen wiebelen dus ook, zij het om verschillende redenen. Het staat vandaag in de krant.

Zo’n krant lezen voor je mindful wil gaan wandelen is een trigger.  Voor wat-als vragen zoals deze. Die schoot ongevraagd door mijn hoofd toen ik het water van de beek onder het molenrad zag verdwijnen.

Wat als … ik een speleoloog was?

• dan kroop ik in het hoofd van een ander, op de tast luisterend naar de gedachten die daar woonden
• dan kroop ik onder de huid van een ander, om te voelen wat daar leefde
• dan kroop ik in de ogen van die ander, om van daaruit naar de dingen te kijken …

Achteraf bekeken, een domme vraag eigenlijk. Want ik ben helemaal geen wetenschapper en nog licht claustrofobisch bovendien. Die holte kruip ik dus beter niet in.

Ik wacht wel tot de echte speleoloog naar buiten komt en me vertelt wat hij gezien en gehoord heeft. Of voelde in het donker van de grot.

Ik laat los en voel hoe de frisse ochtendzon me warmt en omarmt.