De geliefde van één van de zonen eet vegetarisch. Uit overtuiging en dat bewonder ik. Maar het maakt mijn taak als kookmoeder van overwegend vleesminnende zielen niet eenvoudiger. Gelukkig ben ik nog niet te oud om bij te leren en gezondheidsbenefits neem ik graag in overweging, zolang ze mijn hang naar zoetigheid en prik niet te veel dwarsbomen. En je weet maar nooit dat ook de liefde van schoondochters-in-spé door de maag gaat.

Je begrijpt het… . Ik probeer zo nu en dan ook vegetarisch te koken. En zo kwam ik, op een doordeweekse dag in de vroege herfst van het jaar 2015, de quinoa tegen.

Kie-no-wa? Inderdaad. Ik had er nog nooit van gehoord, maar aangezien ik een historisch zwak heb voor de Inca’s en hun beschaving, gooide ik het pakje wonderkorrels toch in mijn boodschappenkarretje. Om eens uit te proberen. Terug thuis, nam ik mijn stapel kookboeken door, op zoek naar minstens één recept voor een warme en een koude bereiding. Zonder artisjokken weliswaar want die bloemknoppen van distelachtigen lust ik echt niet.

Ik vond twee receptjes die hier ook bij de niet-vegetariërs min of meer in de smaak vallen. Al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat het hier voorlopig meer min is dan meer. En wat nog niet is, kan altijd nog komen.

***

Soit. Het warme recept vond ik in een ouwe getrouwe, Ons Kookboek van Kvlv. Het is een combinatie van quinoa, spinazie en champignons.

Je hebt nodig:

500 g verse spinazie

250 g verse champignons, gesneden

1 knoflookteentje

225 g quinoa (eerst goed afspoelen en laten uitlekken)

7 dl groentebouillon

wat geroosterde pijnboompitten

een beetje gesnipperde peterselie

wat citroenzeste

boter, peper zout

Smelt de boter en stoof de spinazie, de champignons en de geperste look aan en kruid met peper en zout. Strooi de gewassen quinoa er bovenop en schep om. Voeg de groentebouillon toe en laat ongeveer 12 minuten zachtjes koken tot bijna alle vloeistof is opgeslorpt. Roer de citroenzeste en de peterselie erdoor en dien op met de geroosterde pijnboompitten.

 

***

Het koude recept is eens wat anders voor een picknick à deux of als krachtvoer op een autorit naar het Zuiden. Ik leende het van superfoodpromotor Sandra Bekkari en zette het wat naar mijn hand. Deze Griekse quinoasalade komt het best tot zijn recht in een mooie bokaal.

Voor 2 personen heb je nodig:

120 g quinoa (afgespoeld en uitgelekt)

1/4 liter groentebouillon

1/2 rode paprika

een handvol gele kerstomaatjes, gehalveerd

1/2 komkommer

1/2 rode ui of 1 sjalot of 3 lente-uitjes, gesnipperd

10 zwarte olijven, gehalveerd

100 g fetakaas

gesnipperde platte peterselie en jonge tijmblaadjes

zwarte peper, zeezout

Kook de quinoa in de groentebouillon 12 à 15 minuten (1 deel quinoa op 2 delen bouillon).

Snij de paprika door, verwijder de zaadjes en snij in hele kleine blokjes. Ook de komkommer snij je in blokjes. Je kiest zelf of je de zaadjes en de schil verwijdert of niet. Snipper de ui heel fijn.

Snij de kerstomaatjes en de olijven doormidden. Verbrokkel de feta. Dat ziet er ambachtelijker en natuurlijk uit.

Giet de quinoa af en laat afkoelen.

In een mooie bokaal maak je laagjes. Je begint met een laag witte quinoa. Daarbovenop de rode paprika en de groene komkommer. Dan de gele kerstomaatjes en de zwarte olijven. Bovenaan komt de fetakaas en je werkt af met peterselie en tijmblaadjes. Als je het geheel te droog vindt, kan je er altijd een lekkere vinaigrette bij maken.

Het leuke aan dit recept is dat je kan variëren met groenten. Zolang je maar zorgt voor verschillende kleuren en texturen.

***

Ondertussen duikt de quinoa, sinds de Verenigde Naties 2013 uitriepen tot het Jaar van de Quinoa, overal op. In steeds meer winkels en verpakkingen. Witte en zwarte, of een portie gemengd. Gepresenteerd als superfood! Wonderkorrel! Nieuwe gezondheidshype. Clevere marketing alleszins.

Wat er ook van zij, feit is dat quinoa – gierstmelde voor de taalpuristen – makkelijk te bereiden is. Voedzaam ook en door zijn eiwitsamenstelling een prima vleesvervanger. Bovendien bevat deze vezelrijke parel van de Andes ijzer, koper, magnesium, vitamine B2 en E, én onverzadigde vetzuren.

Ik ben fan. Zij het gematigd. Met mate. Want het hoeft niet elke dag quinoadag te zijn. Aardappelen, pasta, rijst, frietjes, bulgur, couscous en kroketten verdienen ook onze aandacht.

Alleen de prijs zou beter moeten. Lager voor ons, consumenten. Hoger voor de hardwerkende Boliviaanse boeren.

foto quinoa via vhttps://www.google.be/search?q=quinoa+salade&biw=1101&bih=586&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjD3_fxx4nMAhUBsBQKHS5hC3YQ_AUIBigB#tbm=isch&q=quinoa+plant&imgrc=ePR32CyiOyEZrM%3A