25 ~ La Guerre et la Paix

Auteur anna b.

Als ik museum denk, dan denk ik groot. Het Louvre in Parijs. Het British Museum in Londen. Het Uffizi in Firenze. Als ik museum denk, denk ik ook klein. Het Rubenshuis of het Gallo-Romeins museum. Als ik museum denk, denk ik piepklein. Musée de la Lavande. Musée National Picasso in Vallauris. La Guerre et la Paix. Ik vond het een toepasselijke titel voor de restfoto van vandaag.

Als ik museum denk, dan denk ik in plussen. Plus, kunst en schoonheid. Plus, dingen – beelden, sculpturen, schilderijen, schetsen, gebruiksvoorwerpen, tapijten, kleding, … – die getuigen van smaak en van andere tijden. Die een esthetische waarde hebben. En die we willen bewaren voor later.

Toen we in oktober 2015, tijdens een weekendje weg aan de prachtige Opaalkust en op weg naar het strand bij Cap Gris Nez, voorbij het Musée du Mur de l’Atlantique in Audinghen reden, werd de plus een min. Want een museum, dat is rust en vrede, en creatie. Paix. Geen dood of destructie. Geen geweld. Pas la Guerre. En toch doemde daar, te midden van een pastoraal landschap, een lelijke, grijze betonnen bunker op met witte kunststof letters op de muur. Batterie Todt stond er links van Musée, ook in vrede-wit, maar dat valt op deze restfoto niet te zien.

Batterie Todt dus. Er zijn lyrischer opschriften voor een museum. Maar dit is Duitse Gründlichkeit natuurlijk. Er staat wat het is. Een stevige oorlogsbatterij voor kustartillerie, daar neergeplant tijdens Wereldoorlog II. Als een tang op het landschap. En Todt is niet de enige generaal met een batterie. De zijne is onderdeel van een hele reeks on-dingen langs de Atlantische verdedigingsmuur. Met geschut dat tot in Engeland geraakte.

We zijn er gestopt, aan dat musée. Gestopt, maar niet binnen gegaan. Een bezoek kostte 7,5 euro per persoon. Bovendien hopte ik rond op een zwaar verstuikte en lelijk gezwollen voet en ik had daardoor niet de minste zin in een andere strijd dan die tegen de pijn. Bunkers en groene jeeps, kanonnen en helmen, ze konden me allemaal gestolen worden. De echtgenoot stelde zich dan maar tevreden met de info op de borden buiten de omheining.

Ik nam wel enkele foto’s op één been. Je weet maar nooit … bijvoorbeeld, dat ze op een vrijdag de 13de in een blogpost terechtkomen. 😉

15 gedachtes over “25 ~ La Guerre et la Paix”

  1. het is echt een tang op een varken daar! Dat Musée
    aan die prachtige kust waar we mooie herinneringen hebben aan zeevogels spotten tijden de vogeltrek en we hebben er ook dikwijls walvissen zien voorbij komen.
    (vroeger kon je op de rotsen gaan zitten beschut tegen de wind, dat mag nu niet meer…)
    Ik heb daar mijn eerste witte hermelijn gezien!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  3. Wij gaan bijna jaarlijks een dagje daarheen. Vooral voor de lekkere, kleine mosseltjes. Eens wat anders dan de Zeeuwse. Alle foto’s komen me bekend voor. Natuurlijk ook de bunker… waar ik ook nog nooit binnen ben geweest.
    In mijn jonge jaren ben ik met mijn vriendje helemaal naar daar gefietst, met de tent… op een slechte fiets. Tot twee maal toe. Dus ja, ik heb ook iets met deze prachtige streek.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Geef een reactie

Gelieve met een van deze methodes in te loggen om je reactie te plaatsen:

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.