Ook wij lopen heen en weer tussen de zwarte en de groene bak, tussen blauwe en roze zak, tussen glasbak en papierdozen. Sorteren ons haast (en vaak ook haastig) te pletter.
We recyclen dat het een lieve lust is. Spelen winkeltje in ons eigen Spit. Blazen oude spullen en afbraakmaterialen een tweede leven in. Op een roes van creativiteit, uit noodzaak of op verzoek.
Zoals bijvoorbeeld deze tuinbank. Zoon één had een idee en een vraag. De echtgenoot het antwoord en het hout. Het noodlijdende Blokker de zitkussens.
23 juni vorig jaar. Een storm raasde over ons land en blies ook een deel van onze schutting aan diggelen. En dat was niet de eerste keer. Maar we konden de schutting niet missen. Ze was een lap voor ons oog tegen de rommel van de buren. De echtgenoot ontmantelde het ding en trok de schapendraad verder door. Wat hoge struiken ervoor en ook dat probleem was opgelost. De planken werden netjes tegen de muur van het tuinhuis gestapeld. Om ooit nog eens van pas te komen.
Toen zoon één zijn vraag stelde dus. En de echtgenoot enthousiast antwoordde met een dagje zagen, timmeren, boren, schroeven, schuren en vegen. Ik bestelde de kussens online en klaar was Kees.
En nu staat ze dus in hun tuin. De nieuwe bank. Als een symbool van verbinding bijna. Tussen oud en nieuw. Tussen hier en daar. Tussen ons.
Als ik een bank in een tuin zie staan, denk ik elke keer weer aan het gedicht van Rutger Kopland. Onder de appelboom. Want ook daarin staat een bank die mens en materie verbindt. Niet alleen op die ene zeldzaam zachte avond, maar bijna een leven lang.
Kom, zet je even neer en lees maar 😉 .
Onder de appelboom
Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboomik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboomtoen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed
in het gras en ver weg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboomen later hoorde ik de vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden wasgelukkig kwam er iemand naast mij
zitten, om precies te zijn jij
was het die naast mij kwam
onder de appelboom, zeldzaam
zacht en dichtbij
voor onze leeftijd.Rutger Kopland
uit: ‘Onder het vee’
Uitgeverij G.A. van Oorschot, Amsterdam 1966
Een van de weinige gedichten die ik in mijn schooltijd opgediend kreeg. En het maakte meteen indruk. Mooi.
LikeGeliked door 1 persoon
De simpele dingen he. 🙂
LikeLike
Mooie bank en een gedicht om even stil van te worden!
LikeGeliked door 1 persoon
Eigenlijk is het een gedicht voor mama’s en papa’s van nestverlaters … 😉
LikeGeliked door 1 persoon
😃😃👍
LikeGeliked door 1 persoon
Het is werkelijk een mooie bank.
Het is een mooi gedicht. En als je zegt dat het bedoeld is voor de mama’s en papa’s van nestverlaters dan kan ik daar best inkomen. Het kan oh zo fout gaan als je huis leeg loopt.
LikeGeliked door 1 persoon
😯
LikeLike
Een pracht van een bank, in een pracht van een tuin, boven een pracht van een gedicht…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben blij dat jij het ook mooi vindt. Kijk maar: 😁
LikeGeliked door 1 persoon
😂 Mijn man zou er ook een willen maken, maar we zijn nu te druk met andere verbouwingen. Het sloophout is hier ondertussen ook best duur geworden… duurder dan nieuw hout… en wat we zelf overhielden na het slopen is al allemaal verwerkt. Zo gaat dat.
Geniet van de natuur op jullie bankje!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, de tijd dat sloophout voor het rapen lag, is voorbij. Behalve als er een schutting omver valt natuurlijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi keer twee…
LikeGeliked door 1 persoon
😊
LikeLike
Ik vind die bank echt iets hebben. Knap!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat heerlijk. Idyllisch. Ik zie jou, en Kopland, zitten. Ruik de geuren van het hooi… Wat een mooi stukje xxx
LikeGeliked door 1 persoon
😎
LikeGeliked door 1 persoon
😉Blijft een stemmig gedicht!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja he. Veel gebruikt!
LikeLike
Prachtig.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel. Ik zeg het door. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben het met de anderen eens; mooi! groetjes, Hanneke
LikeGeliked door 1 persoon
😎
LikeLike