rei- of rijdans, het water stroomt restfoto’s uit de Watertuinen van Annevoie, maart 2016 zeswoordverhaal challenge van Marion Driesen rond het thema RITME
Maand: maart 2017
Fin, Hoed en de opklaring
Ze kwam er dan toch gisteren. De langverwachte opklaring. Aanvankelijk schoorvoetend, aarzelend. Later iets uitbundiger maar van korte duur. Tussen het betongrijs door was daar even de zon en – hoera! hoera! – een blauwe vlek. Eindelijk kon ik naar buiten voor wat foto’s en … Lees verder Fin, Hoed en de opklaring
het mysterie van de gakkende gans
Het zou een asfaltsprookje kunnen zijn, maar dat is het niet. Dit verhaal is echt, met wat prozaïsche overdrijving links en rechts, dat wel. Maar voor het overige levensecht, waargebeurd en brandend actueel. Niet zo ver van hier, daar waar zich voor de Franse Revolutie … Lees verder het mysterie van de gakkende gans
snertweer
Hoeveel keer ik gewandeld heb de voorbije vakantieweek (als ik het heen- en weer schieten in huis en de supermarkt niet meetel) ? Uit het Spaans vertaald: nul komma nul nul nul nul nul nul nul nul nul vijf. Daar waren best wel redenen voor: … Lees verder snertweer
het clair-obscur van onze natuur
Over het spel van donker en licht in de mens. En de neiging om, als we erover praten of schrijven, facebooken of bloggen, lichter te klinken dan het licht dat schijnt. De neiging ook om onze donkertjes net iets donkerder in te kleuren dan ze … Lees verder het clair-obscur van onze natuur
under Oklahoma skies
ook de cows kijken curious naar de colours in de sky Ik vond het een knappe foto. Een beetje grappig ook, met het silhouet van die twee koeien. Jammer genoeg nam ik ‘m niet zelf. Ik zag ‘m vorige week op de Facebookpagina van … Lees verder under Oklahoma skies
32 ~ het prematuurtje
Toen ik het voor het eerst zo zag, hield ik even mijn hart vast en mijn adem in. En ik dacht: als dat maar goed komt. Net geen anderhalf pak suiker. Niet groter dan twee handen naast elkaar. Slapend in een verwarmde plexiglazen bubbel. Verbonden met … Lees verder 32 ~ het prematuurtje
van een grabbelton tot een gat in de hemel
Of er nog altijd voldoende bloginspiratie in mijn grabbelton zit, wilde een lurker weten. (Op de blog reageert ze niet, in het echte leven wel. ) Ja, toch wel. Soms iets te veel zelfs, waardoor ik een groeiend aantal concepten in de pipeline moet stoppen. … Lees verder van een grabbelton tot een gat in de hemel
’t studentengemak anno 2017
excellence is in the detail (Perry Paxton) Vorige vrijdag had zoon vijf welgeteld één uur les. Eén vol uur. Op de middag nog wel en dan rijden spitsuurbussen niet uit. Als hij dan met het openbaar vervoer op zijn campus wil geraken, duurt dat, in … Lees verder ’t studentengemak anno 2017
