zeswoordverhaal: RESPECT voor S.

hijaab en ramadan met deze hitte …

 

Vandaag neem ik mijn figuurlijk petje af voor alle vrouwen die met deze warmte – vrijwillig of niet – vasthouden aan de voorschriften van hun cultuur en religie. En ramadan houden in hun mooi gedrapeerde, bontgekleurde hijaabs.

Een tijdje geleden vroegen we enkele uren poetshulp aan bij een organisatie die ook persoonlijke assistentie biedt voor gehandicapten. Ons huis is groot, de gewrichts- en spierpijnen blijven en een beetje hulp is dus welkom. Vandaag zou de ons toegewezen poetsvrouw zich voor het eerst aanbieden. Ik kreeg een uurrooster en een vreemd klinkende naam. Verder was het afwachten tot gisteren.

Bijna een half uur later dan was afgesproken, stond er een donkere, gesluierde vrouw voor de deur. Haar hoofd en lichaam volledig bedekt met een hijaab die tot aan haar voeten reikte. Een mooie en lieve jonge vrouw, die ook behoorlijk Nederlands sprak.

S. heet ze en ze is Somalische. Dertien jaar geleden haalde haar mama haar met haar twee broertjes naar hier, op zoek naar een beter leven. Nu heeft ze vast werk en woont ze met haar man en twee kleine kindjes op een sociaal appartement in de stad.

Omdat het de eerste keer was en ze zowel de producten als de huisgewoontes moest leren kennen, poetste ik met haar mee. Nieuwsgierig als ik ben, stelde ik wat vragen. Die ze heel open beantwoordde. Ze vertelde hoe moeilijk het is om hier als vreemde goed en vast werk te vinden. Over haar papa in Somalië en de zorg voor zijn zestien kinderen. Over haar moeilijk het leven daar is. Haar halfzusje van negen werd onlangs verkracht door een oude man en die man wordt daarvoor niet eens gestraft. Somalië is niet zoals België, hoor. 

Nee, dacht ik. Dat zien we op het nieuws. Dat lezen we in de krant. Maar als er een Somalische vrouw in je huis staat, komt het wel realistisch dichtbij. 

Tussendoor pufte ze en zuchtte ze. Excuseerde ze zich dat ze vandaag niet veel energie had. Wie wel, met deze hitte, dacht ik nog.

Ik doe ramadan, hé, verduidelijkte ze. Dat is moeilijk als ik moet werken gaan.

Dat zal wel, zei ik. Ik zal je wat water halen.

Nee, nee, geen water. Dat mag niet, voegde ze er aan toe. Ik wil dat niet. 

Maar met deze hitte mag je toch wel een slokje drinken tussendoor, opperde ik daarop.

Nu niet. Straks, zei ze. Om tien uur. Dan drink ik water en is mijn maag al vol na één glas. Maar zondag is het gelukkig gedaan.

Ik vroeg het haar nog een paar keer, maar ze bleef weigeren. Ze veegde het zweet van haar voorhoofd en poetste verder. Een paar keer moest ze even gaan zitten. Voor een flauwte. Een energiedipje. Toen de afgesproken uren om waren, heb ik haar voor alle zekerheid met de auto naar de bushalte gebracht. Ze zou zomaar kunnen flauwvallen.

Op dat moment wist ik wat mijn bijdrage voor Marions zeswoordverhaal van deze week zou zijn. RESPECT voor S. En voor alle moslimvrouwen die uit werken moeten gaan in deze hitte, in hijaabs, op het einde van de ramadan. Wij zouden voor minder aan het zuchten en het puffen gaan.

 

 

(foto van een onbekende Somalische vrouw via : https://www.google.be/search?q=foto+somalische+vrouw+met+hijaab&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwiYvsK-n83UAhXCaFAKHQhQAooQ_AUIBigB&biw=1282&bih=646#tbm=isch&q=somali+women+hijab&imgrc=axFRS4cWKdCVnM:)

32 gedachtes over “zeswoordverhaal: RESPECT voor S.

  1. Wat mooi! Heel veel respect. Wij kochten deze week baklava…we raakten in gesprek met de verkoopster. Zoals elke keer weer vind ik de openheid van de Islam hartverwarmend. Ja, zegt ze, we doen wel allemaal alsof we in een andere God geloven…maar het is alleen een verschil in naam hoor. Laten we toch liefhebben, dát is toch waar het om gaat? En God geeft ons allemaal een ander kleurtje gegeven omdat dat de wereld mooier maakt. Ik trok t lieve mens bijna over de toonbank heen om haar te knuffelen. ‘ s avonds om 22.10 mocht ze wat eten. En om 04.00 weer…
    Hulde. Respect 💖
    Dank je wel x

    Geliked door 3 people

  2. Ik zei het vanmorgen nog in de creche tegen de verzorgster: je zult wel opgelucht zijn als het voorbij is, zeker? Ze nodigde me prompt uit om mee te vieren en deelde me in dezelfde adem mee dat ze ongesteld was (iets wat ze anders nooit zou vertellen!!) en dat ze dus enkele dagen wel mocht eten en drinken. Ik denk dat vrouwen er zelden zo blij mee zijn als tijdens een hete ramadan waarop ze fysieke arbeid moeten verrichten…

    Geliked door 1 persoon

  3. Ohja absoluut respect voor mensen die gaan voor iets waarin ze geloven en niet opgeven omdat het moeilijk gaat, in eender welk opzicht! Maar hier thuis is er ook een poetshulp die ik al heel wat glaasjes water heb aangeboden maar steevast weigert, net zoals mijn leerlingen die afzien in een warme computerklas en hun buur zien sippen aan een flesje water. Ge moet het maar doen.

    Geliked door 1 persoon

  4. Mijn ex was islamitisch opgevoed, in West-Afrika, en die verbaasde zich er vooral over dat ze dat volhouden hier met de lange dagen in de zomer. Zoals hij het kende, is het het hele jaar door licht van 6 tot 6 en kun je dus gewoon avondeten en moet je voor het ontbijt enkel een uurtje vroeger opstaan. Maar daar is het dan nog een pak heter in het droge seizoen natuurlijk. Hoe dan ook vind ik het een hele prestatie!

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op annaberg Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.