tersluiks*

Tersluiks

We zitten eens naast elkaar. Met twee kun je kiezen. Ofwel zit je tegenover elkaar, ofwel naast elkaar. Tot nu toe verkoos ik doorgaans het eerste. Alleen oog voor mekaar, directe aandacht. Luisteren is, vind ik, ook kijken.

Daarom telefoneer ik niet graag. Ik vind het onbehaaglijk communiceren met iemand die zich niet laat zien. Ik heb ogen en mimiek nodig om te weten wat we aan het zeggen zijn.

Maar nu ontbijten we dus naast elkaar, op voorstel van mijn zoon. Het is een zonovergoten ochtend, hij wil mee uit-kijken over het glinsterende stadswater onder ons raam. De meerkoeten hebben kleintjes, dat is een mooi schouwspel.

Naast elkaar is het een ander samenzijn. Naar hetzelfde kijken en misschien zelfs hetzelfde zien, dat is een intiem gebeuren. Al wat gezegd wordt, voelt tersluiks. En net dat praat zo comfortabel. Tersluiks geeft de essentie zich het makkelijkst vrij. …

Guinevere Claeys in de Standaard van 6 juni 2018

Het was al een tijd geleden dat er nog eens een ‘wisselstukje’ van Guinevere en Wouter bleef hangen. Als aan een kapstok in mijn achterhoofd. Niet dat het zo wereldschokkend was. Helemaal niet. Het lag ‘m meer in het samenspel, denk ik. Het samenspel van …

de manier waarop. Spaarzaam, to the point, met eenvoudige woorden tot ieders begrip, maar met een diepgang die weinigen gegeven is. Al vind ik ‘tersluiks’ best wel een moeilijke. Die zou voor verwarring kunnen zorgen. Zoals ‘afdoende’ in het multiple-choice examen van zoon vijf gisteren. Hij twijfelde. Is dat nu voldoende of net niet? Want ‘af’ betekent meestal toch niet, hè, zei hij. Ja, meestal wel, zei ik, maar hier niet. En ook niet in het afmeren van gisteren, dacht ik er snel even achteraan. 😉

de dingen waarover. Gewone, kleine dingetjes, uit het leven gegrepen, daaruit behoedzaam opgelicht en naar een andere dimensie onder of boven dat leven verheven. Over het naast elkaar zitten. En, bij uitbreiding, over moeders en hun zonen. Zalig vind ik dat.

de herkenbaarheid. Het vaak onbehaaglijke gevoel bij het telefoneren. Omdat je niet ziet wat de overkant zegt of denkt. Soms meen je het wel te horen. Aan de aarzeling, de toon, het volume, … . Maar het is niet hetzelfde als praten ‘van aangezicht tot aangezicht’. Of naast elkaar. Want dat gebeurt hier ook. Zoon vijf en ik zitten naast elkaar aan tafel. Dat zijn onze vaste plaatsen. Organisch zo gegroeid. En ook als we maar met twee zijn, houden we die vast. Hebben we samen uitzicht op de tuin terwijl we praten. Of gewoon niets zeggen. Maar tersluiks voelt het niet.


tersluiks* 1) Achterbaks 2) Bedekt 3) Clandestien 4) Geniep 5) Geniepig 6) Heimelijk 7) In het geheim 8) Ongemerkt 9) Schieps 10) Slinks 11) Sluiksgewijs 12) Sluikswijs 13) Sluipsgewijs 14) Steels 15) Steelsgewijze 16) Stiekem 17) Stilletjes 18) Verborgen 19) Verholen 20) Verstolen
Gevonden op http://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/TERSLUIKS/1


 

 

22 gedachtes over “tersluiks*

  1. Ja, ze doet dat goed. Soms lijken haar columns op die van Bernard Dewulf. Met haar ‘tersluiks’ had ik ook wel wat moeite. Het heeft een eerder negatieve connotatie, en ik denk niet dat ze dat bedoelde.

    Geliked door 1 persoon

  2. Tersluiks heeft voor mij geen negatieve betekenis. Ik zie het als “in het geniep” maar dan meer als verrassing bedoeld of een “tersluikse blik”. Als ik zie wat het nog allemaal kan betekenen, kan ik het beter niet meer gebruiken.

    :-/

    Geliked door 1 persoon

  3. Tersluiks is een soort positief stiekem, vluchtig van aard… voor mij. Ook ik schrok van de nogal negatieve betekenissen van dit woord.
    Telefoneren is ook niets voor mij. Je praat tegen een toestel. Nog erger is het inspreken van een bericht als iemand niet aanwezig is… dan praat je tegen niemand en dat lukt mij meestal niet.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie op joke_dev Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.