Zo’n dag is vandaag: het jonge jaar viert een extraatje, het Vlaamse koersseizoen wordt op gang geschoten, de volgende verfklus is achter de rug, ons huis is weer wat ontspuld, 2/3de van de stormschade is hersteld, ons prinsesje wordt 2/3de jaar en toch … Ondanks … Lees verder wroeten op iets kleins
Dit is de tijd van de nieuwe agenda’s. In november begint januari zich te roeren. Het einde is niet meer te ontkennen, het begin ook al niet. Het was als steeds een plechtig moment om de agenda uit te kiezen. Ook al koop ik al … Lees verder de tijd van de nieuwe agenda’s
Met het gebrul van ik-weet-niet-hoeveel kikkers op de achtergrond en kleverige, roze bloesemblaadjes onder mijn sandalen, loop ik de laatste meters van mijn ochtendwandeling naar huis. Dan flitst het in mijn hoofd: een foto is een snap uit de werkelijkheid. Snel, haastig, hapklaar. Een knipje … Lees verder knipjes in de tijd
… haar kleur sloop in mij laat niet meer los alleen dan als het witte laken van voorbij zijn eens mijn gezicht voorgoed bedekt … (uit: Als de magnolia bloeit – Laurens Windig) Niet toevallig, denk ik, als ik het stukje van Guinevere Claeys vanmorgen … Lees verder het voorbijgaan
Tersluiks We zitten eens naast elkaar. Met twee kun je kiezen. Ofwel zit je tegenover elkaar, ofwel naast elkaar. Tot nu toe verkoos ik doorgaans het eerste. Alleen oog voor mekaar, directe aandacht. Luisteren is, vind ik, ook kijken. Daarom telefoneer ik niet graag. Ik … Lees verder tersluiks*
… Niet de waarheid vertellen is niet hetzelfde als de waarheid niet vertellen. In het eerste geval is de waarheid iets wat is verdraaid, in het tweede geval is de waarheid alleen maar iets wat niet is verteld. En dus vertellen de beste leugenaars geen … Lees verder knak!
Verscholen tussen headlines en beelden die ik liever niet wil zien – Trump aan de Klaagmuur, sojavelden aan de Amazone en ons leven in plastic – , zitten gelukkig ook mooie dingen. Pareltjes van vertellen. Beelden om van te snoepen. Denkvoer. Het gewone leven gefileerd … Lees verder tranches de vie
vallende blaadjes kennen geen hoog-moed, enkel hoog-nood en een moet 😉 Nog even en ze ogen en klinken hopeloos achterhaald, de odes aan de herfst en zijn geurende kleuren. Nog even dus. Terwijl hij een laatste spurt trekt, tussen laatzomer en wintersolstitium in. Dat herfst … Lees verder van de geuren en de neus
“Het ging in een tv-debat over datgene waarover tv nu te debatteren heeft, het ging over excessieve ego’s. Hun oorzaak, hun gevolgen. Onderweg viel het cruciale concept van De Afwijzing. Dat de grensoverschrijder het daar lastig mee heeft, en dat dit zacht uitgedrukt is. Maar, … Lees verder De Afwijzing
Wonen aan het water. Het liefst mét uitzicht. Wie droomt er niet van. Kijken naar golven of rimpelingen. En hoe zon, licht en wind op het oppervlak spelen. Gedachten en muizenissen die stilaan wegdrijven en oplossen in de verte. Ik zou er een mijmerstukje over … Lees verder 56 ~ een huis aan het water
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.