We herinneren het ons allemaal nog: de dag dat we te weten kwamen dat Sinterklaas niet bestond. Het voelde als de uitdrijving uit het paradijs. (Veerle Vanden Bosch in de Standaard, 5 december 2017) Het was de avond van 5 december 1969. Het jaartal weet … Lees verder de dag dat het speculaasgeluk verdween
vallende blaadjes kennen geen hoog-moed, enkel hoog-nood en een moet 😉 Nog even en ze ogen en klinken hopeloos achterhaald, de odes aan de herfst en zijn geurende kleuren. Nog even dus. Terwijl hij een laatste spurt trekt, tussen laatzomer en wintersolstitium in. Dat herfst … Lees verder van de geuren en de neus
pauze-tijd is zalig-heid een ogen-blik op ‘snooze’ en ‘off’ ik vouw meer ruimte om me heen, her-adem demp prikkels en ge-mier en kies met wie of wat ik nog verbind pauze-tijd is zalig-heid
zoals een eend allenig op zoetrimpelend water drijft, zo lijkt ook soms de mens ~ een solovaarder die wegebt van de ander en even ook van zichzelf ~ maar gelukkig nooit voor lang Vanochtend reikte dit logje gewoon tot hier. Was dit wat ik … Lees verder solovaarders
Ik heb getwijfeld. Niet over het wat, wel over het of. Of ik het wel zou doen? Iets schrijven over Leven zonder Filter van Fleur van Groningen. Want ik ben – zo is mij gezegd – ook hoogsensitief en – eerlijk gezegd – daarnaast ook … Lees verder Anna las het boek van Fleur
Op weg naar het kippenhok, tussen een haag van veldesdoorn en twee statige beuken, ligt het gras bezaaid met paddenstoelen van allerlei pluimage. Bijna dagelijks ontdek ik er nieuwe. Zoals de hoedjes op de foto. Ik vond ze grappig, want ik zag niet alleen bolle … Lees verder grappige gezichten
En weer gingen de dagen van het weekend open en te snel weer dicht. Als optrekgordijnen tussen ochtend- en avondstond. Ik was het (meestal) die aan die touwtjes trok. Letterlijk toch. Om licht binnen te laten en het donker buiten. Figuurlijk gezien, liggen de dingen … Lees verder over touwtjes die je wel of niet in handen hebt
Als je klein van gestalte bent, moet je wel. Je kunt niet anders. Ik doe het al mijn hele leven. Voor van alles en nog wat. Om mensen en mooie dingen. Want als ik op mijn ooghoogte blijf, mis ik de helft. Of zelfs meer. … Lees verder 60 ~ Anna kijkt omhoog
Dat het een utopie is. Dat het niet klopt dat je hier alles kwijt kunt wat kwijt moet. Zeker niet als je rekening houdt. Of als je hoogsensitief bent. Of hooggevoelig. Of beide. Of dat allemaal. Want dan zit er vaak veel. Soms te veel. … Lees verder factor 16
Some people feel the rain. Others just get wet. Bob Marley Beelddenken. Denken in beelden. Veel beelden. Soms te veel beelden. Zoals het beeld van die poster bij Ikea. Met die exotische hangbrug over een rivier op een mistige dag. Het is het … Lees verder anders bedraad … waarom HSP’ers sneller burn-out geraken
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.