Dat het weer lijkt alsof de tijd racet tegen zichzelf, denk ik hardop. Weken gaan open en dicht alsof ze niet(s) zijn. Weekends en vakantiedagen vliegen om en op die vluchten worden wij gezapig ouder. Als we nog groeien op de tijdreizen, moet het ergens binnenin zijn. Achter onze rimpels, onder onze hangerige huid.
Dat baby’s sprintjes trekken op die spurtende tijd, weet ik wel zeker. Als ze een gunstig lot uit de levenstrommel hebben getrokken tenminste. Dan groeien ze, enkele akkefietjes buiten beschouwing gelaten, als kool. Zo ook onze Kleine Prins. Hij is op weg naar zijn vierde ver-maand-dag en is onderweg al wat babypakjes ont-groei-d. Een stevig pak op je arm is hij en het éénrichtingsverkeer van de eerste weken is verleden tijd. Want hij lacht nu (nog) onbevreesd als je hem aanspreekt en doet zijn best om te antwoorden. Kazelen noemde Schone Moeder Zaliger dat met een mooi Limburgs woord. Het perfecte woord ook voor dat babybrabbelen en blaasjes maken. Spontane blijken van vertrouwen en (h)erkenning. Zonder bijbedoelingen. Met Nieuwjaar verraste hij ons – bij monde van zijn papa – met een allereerste brief. Woorden van dank en wensen op maat voor oma en opa. Met een Dikke Zoen van je Kapoen toe.
Ondertussen kijken we reikhalzend uit naar de dag dat de Kleine Prins voor het eerst echt komt logeren. Dan zetten we een bedje klaar. Met vers gewassen lakentjes, een zachte knuffel en een trekmuziekje. Dan wiegen we hem in slaap met een fantasierijk slaapliedje. Iets zoals:
Hé, jij daar,
beeld je even in
dat de maan een koe was.
Wie, ik?
Ben je mal?
Ben je gek?
Ben je niet goed snik?
De maan een koe?
Met een roze uier misschien
en een staart om
naar de sterren te slaan?
Of naar je te zwaaien
als je voor het raam gaat staan?
Ja! Zoiets!
Een maan die eruit ziet als een koe
en ’s avonds zachtjes naar je roept:
Boe
en doe nu maar je oogjes toe…(bron: Visjes in mijn hoofd/De Eenhoorn)
En later gaan we in het boek Wat een Pech! Mijn Naam is Weg op zoek naar zijn verdwenen naam*. Dan lezen we hem verhaaltjes voor. Van Rupsje Nooitgenoeg, Grote en Kleine Beer en Jip en Janneke ondermeer. Voor hem de eerste, voor ons de zesde keer alweer. 😉
*Bij Wonderbly kun je een gepersonaliseerd, mooi uitgegeven prentenboek op naam laten maken. Met een inleidend woordje van diegene die het boek schenkt. Het is een avonturenverhaaltje gebaseerd op de letters van de voornaam, zodat je voor elk (klein)kind een ander prentenboek krijgt. Met de hulp van dieren vind je de letters van de verdwenen naam één voor één terug. Ik geef het maar mee als idee. 😉
Categorieën:dichtsels, huis-tuin-keuken, leesvoer, losse gedachten
prachtige blog van een oma verliefd op Kleine Prins
LikeLiked by 1 persoon
Je hebt me door. 😊
LikeLiked by 1 persoon
Geniet ervan, de tijd zit ons inderdaad niet mee, momenteel vervliegt hij als een fles openstaand parfum.
LikeLiked by 1 persoon
Dat is mooi gezegd! 🙂
LikeLike
Dank je.
LikeLiked by 1 persoon
Er wordt dus vol verlangen op de Kleine Prins gewacht.
LikeLiked by 1 persoon
😃
LikeLike
Gisteren is in onze familie ook een kleine prins geboren die van mijn twee jaar oudere zus een oma maakt. Hoera voor nieuw leven!
LikeLiked by 3 people
O, fijn. Ben jij groottante ! Proficiat aan allemaal.
LikeLiked by 1 persoon
Ik werd daarmee al voor de 11° maal groottante en normaal gezien doen we daar in de zomer nog een kleintje bij.
LikeLiked by 1 persoon
Amai. Dan ben je volleerd en al.
LikeLiked by 1 persoon
Ik herken me in je warme oma-woorden. De kleine prins begint te fraselen en te (h)erkennen, lachen en reageren, heerlijk. En ondertussen blijft de tijd vliegen….. en vliegt babyprins mee….
LikeLiked by 2 people
Zo is het, Omabaard. 😊
LikeLiked by 1 persoon
Wij hebben Wat een Pech! Mijn naam is weg! van de oma gekregen. Hele mooie illustraties! Inderdaad een aanrader.
LikeLiked by 1 persoon
Fijn dat je het boek al hebt. Hopelijk geniet jullie kind van de zoektocht, de dieren en de letters.
LikeLike
Hier nog een verliefde bonni, ik deel dus helemaal je gevoelens! Onze prins logeerde afgelopen zaterdag bij ons, een heerlijk kadootje, maar met veel koorts.
Geniet!!
LikeLiked by 1 persoon
Ziek is hij nog niet geweest maar van zodra hij naar de kribbe gaat, halen we maar best iets koortswerend in huis. Jullie kleinzoontje loopt en babbelt al, hè?
LikeLiked by 1 persoon
Idd, de crèche is voor Lowie ook al bron geweest van wat ziektes! Hij loopt, net een soldaatje :).
LikeLiked by 1 persoon
😃
LikeLike
Wat een leuk idee, dat prentenboek. Ik ga het meteen bestellen als we terug thuis zijn.
‘Frazelen’ noemen wij de eerste geluidjes. Onze Kleine Man doet het nog niet. Wel lachen, voornamelijk naar zijn papa. En ook wij hebben op 1 januari onze eerste nieuwjaarsbrief gekregen. Een ideetje van onze zeer attente schoondochter.
LikeLiked by 1 persoon
Allemaal leuke dingen, hè. Frazelen drukt het ook mooi uit.
LikeLike
Het gaat veel te snel. Helaas zijn ze maar even baby. Geniet dus ten volle van jullie kleine prins!
LikeLiked by 1 persoon
Doen we. 😉
LikeLiked by 1 persoon
Kazelen, dat woord ken ik niet in mijn Limburgs.
LikeLiked by 1 persoon
Noordoost-Limburg is het.
LikeLike
Aha, en dat lijkt veel op het Limburgs dat in Weert en Venlo eo wordt gesproken. Ik kom uit het Zuiden 😀
LikeLiked by 1 persoon
Dat is inderdaad een verschil. 😉
LikeLike
Hier spreekt liefde uit, van het kazelen 🙂 (wat mijn moeder keuvelen noemde) tot het bedje met vers gewassen lakentjes. Genieten.
Het was bijzonder en heerlijk om kleine kleinkinderen te hebben maar ook nu ze volwassen zijn is het nog steeds goed.
LikeLiked by 1 persoon
Lijkt me heel fijn, een goede band tussen grootouders en kleinkinderen.
LikeLiked by 1 persoon
Ow zucht … ik vrees dat oma worden er niet inzit. De jongste dochter dat snap je wel en de oudste wil er geen. Maar ik gun het je van harte hoor! En misschien geef ik het boek wel ooit aan iemand anders zijn kleinkind kado 😊
LikeLiked by 1 persoon
Dat laatste kan ook. Misschien bedenkt de oudste zich nog?
LikeLiked by 1 persoon
Alles kan natuurlijk 😊
LikeLiked by 1 persoon
Toch heel veel. 😉
LikeLike
Ruggelings kijken
gebakerd
spetterend
alle ruimte
Wentelen
Kruipen
Grijpen
Recht op
Stapje voor stapje
Spurt in de groei
Sprong in het diepe
Vroem op twee
later broem
met vier wielen
Grijzer
Schuifelen
Ruggelings
…het einde
LikeLiked by 1 persoon
Dat is groei-en.
LikeLiked by 1 persoon
Daar gaat het toch om?
LikeLiked by 1 persoon
Ik geniet een klein beetje mee met jullie prins. Hier gaat het ook niet lukken. Beetje een stil verdriet, maar kom ik verman mij. Ik lees mee met jullie geluk en geniet stiekem mee.
LikeLiked by 1 persoon
Lief van je. Het moet niet makkelijk zijn om ze te missen als je ze heel graag wil. (Klein)Kinderen krijgen is niet evident. Dat besef ik heel goed.
LikeLiked by 1 persoon
Ik ben er zeker van dat als die Kleine Prins bij jullie zal komen logeren, hij zich de koning te rijk zal voelen.
LikeLiked by 1 persoon
Dat hopen we hè .
LikeLike
Oh zo’n lief blogje!
LikeLiked by 1 persoon
Dankjewel. Het is ook een lief ventje. 😊
LikeLike