over groeispurten en babysprintjes

Auteur anna b.

Dat het weer lijkt alsof de tijd racet tegen zichzelf, denk ik hardop. Weken gaan open en dicht alsof ze niet(s) zijn. Weekends en vakantiedagen vliegen om en op die vluchten worden wij gezapig ouder. Als we nog groeien op de tijdreizen, moet het ergens binnenin zijn. Achter onze rimpels, onder onze hangerige huid.

Dat baby’s sprintjes trekken op die spurtende tijd, weet ik wel zeker. Als ze een gunstig lot uit de levenstrommel hebben getrokken tenminste. Dan groeien ze, enkele akkefietjes buiten beschouwing gelaten, als kool. Zo ook onze Kleine Prins. Hij is op weg naar zijn vierde ver-maand-dag en is onderweg al wat babypakjes ont-groei-d. Een stevig pak op je arm is hij en het éénrichtingsverkeer van de eerste weken is verleden tijd. Want hij lacht nu (nog) onbevreesd als je hem aanspreekt en doet zijn best om te antwoorden. Kazelen noemde Schone Moeder Zaliger dat met een mooi Limburgs woord. Het perfecte woord ook voor dat babybrabbelen en blaasjes maken. Spontane blijken van vertrouwen en (h)erkenning. Zonder bijbedoelingen. Met Nieuwjaar verraste hij ons – bij monde van zijn papa – met een allereerste brief. Woorden van dank en wensen op maat voor oma en opa. Met een Dikke Zoen van je Kapoen toe.

Ondertussen kijken we reikhalzend uit naar de dag dat de Kleine Prins voor het eerst echt komt logeren. Dan zetten we een bedje klaar. Met vers gewassen lakentjes, een zachte knuffel en een trekmuziekje. Dan wiegen we hem in slaap met een fantasierijk slaapliedje. Iets zoals:

Hé, jij daar,
beeld je even in
dat de maan een koe was.
Wie, ik?
Ben je mal?
Ben je gek?
Ben je niet goed snik?
De maan een koe?
Met een roze uier misschien
en een staart om
naar de sterren te slaan?
Of naar je te zwaaien
als je voor het raam gaat staan?
Ja! Zoiets!
Een maan die eruit ziet als een koe
en ’s avonds zachtjes naar je roept:
Boe
en doe nu maar je oogjes toe…

(bron: Visjes in mijn hoofd/De Eenhoorn)

En later gaan we in het boek Wat een Pech! Mijn Naam is Weg op zoek naar zijn verdwenen naam*. Dan lezen we hem verhaaltjes voor. Van Rupsje Nooitgenoeg, Grote en Kleine Beer en Jip en Janneke ondermeer. Voor hem de eerste, voor ons de zesde keer alweer. 😉

*Bij Wonderbly kun je een gepersonaliseerd, mooi uitgegeven prentenboek op naam laten maken. Met een inleidend woordje van diegene die het boek schenkt. Het is een avonturenverhaaltje gebaseerd op de letters van de voornaam, zodat je voor elk (klein)kind een ander prentenboek krijgt. Met de hulp van dieren vind je de letters van de verdwenen naam één voor één terug. Ik geef het maar mee als idee. 😉

 

42 gedachtes over “over groeispurten en babysprintjes”

  7. Hier nog een verliefde bonni, ik deel dus helemaal je gevoelens! Onze prins logeerde afgelopen zaterdag bij ons, een heerlijk kadootje, maar met veel koorts.
    Geniet!!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Wat een leuk idee, dat prentenboek. Ik ga het meteen bestellen als we terug thuis zijn.
    ‘Frazelen’ noemen wij de eerste geluidjes. Onze Kleine Man doet het nog niet. Wel lachen, voornamelijk naar zijn papa. En ook wij hebben op 1 januari onze eerste nieuwjaarsbrief gekregen. Een ideetje van onze zeer attente schoondochter.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Hier spreekt liefde uit, van het kazelen 🙂 (wat mijn moeder keuvelen noemde) tot het bedje met vers gewassen lakentjes. Genieten.
    Het was bijzonder en heerlijk om kleine kleinkinderen te hebben maar ook nu ze volwassen zijn is het nog steeds goed.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  12. Ow zucht … ik vrees dat oma worden er niet inzit. De jongste dochter dat snap je wel en de oudste wil er geen. Maar ik gun het je van harte hoor! En misschien geef ik het boek wel ooit aan iemand anders zijn kleinkind kado 😊

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Geef een reactie op fluwijn Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.