Waar
vroeger begijntjes
huisden, (schiet)gebeden prevelden
en bloeiende hofkes onderhielden
in hun be(i)ge* habijten, staan
nu multiculturele fietskarren te blinken in
de najaarszon. Geen ge-ketter of ge-kwezel meer
in deze oase aan de Dijle. Ik wandel
door geuren van wereldkeuken met de zon als gezel.
Nog één foto … . Ik sla mijn voet om op kasseien**.
In 2000 vierde het Groot Begijnhof van Leuven zijn erkenning als Unesco Werelderfgoed. Het is dan ook een prachtige plek mét een rijke en lange geschiedenis. Want al in de vroege 13de eeuw nestelden zich hier, aan de oevers van de Dijle en binnen de grote stadspoorten, enkele religieuze vrouwen die niet tot een reguliere kloosterorde behoorden. Samen met het succes van deze samenlevingsvorm groeide ook de site tot er rond 1700, het toppunt van de begijnhofcultuur in Leuven, zo’n 300 begijntjes verbleven. Het laatste begijntje (in mijn kindherinnering zie ik haar nog over de stenen schuifelen) overleed in 1988.
Aan het begin van de jaren zestig kocht de KU Leuven de meeste huisjes op. Een grondige restauratie volgde. Vandaag is de site een woonerf van de universiteit met plaats voor zo’n 450 ouderejaarsstudenten met of zonder gezin, gastprofessoren en onderzoekers uit alle werelddelen. De plek is ook gegeerd als filmset, als decor voor trouw- of communiefoto’s en als vaste halte tijdens toeristische wandelingen. Heel wat Leuvense professoren kregen en krijgen er hun uitvaart in de gotische Sint-Jan-De-Doperkerk.
Ik liep er op deze zonovergoten woensdagnamiddag nagenoeg alleen, op een oosters ogende medemens met dure camera-apparatuur na. 😉
*: de herkomst van het woord ‘begijn’ is onzeker. Eén piste is dat het afgeleid is van ‘bege’, de oorspronkelijke kleur van hun habijt.
**: zonder erg, hoor.
Het is inderdaad een prachtige locatie. En de nieuwe bewoners maken dat het begijnhof leeft en niet enkel een bezienswaardigheid werd.
Gelukkig maar zonder erg.
LikeLiked by 1 persoon
Ik was er jaren niet meer geweest maar de sfeer is nog dezelfde.
LikeLiked by 1 persoon
Ik ben fan van die oude begijnhoven. Ze blijven- ondanks de andere invulling- toch altijd iets mystiek hebben.
En dat prevelen hoeft er voor mij niet bij 😉
LikeLiked by 1 persoon
Ja, inderdaad. Overijse heeft naar het schijnt ook een begijnhof. Binnenkort ga ik daar op verkenning. 😊
LikeLiked by 1 persoon
Er zijn er nog meerdere in het land.😉
LikeLiked by 2 people
Gent, Brugge… die heb ik al gezien, maar Leuven nog niet. Ziet er heel fraai uit. Ja, begijnhoven hebben iets.
Dat heb je weer mooi gedicht.🤗
LikeLiked by 1 persoon
Je mag altijd eens komen kijken. 😊
LikeLiked by 1 persoon
Toevallig vroeg de echtgenoot deze week nog of Leuven de moeite waard is om eens te bezoeken. Gaan we beslist nog eens doen.
LikeLiked by 2 people
Hangt af van wat je zoekt natuurlijk. 😉 Wij vinden van wel.
LikeLiked by 1 persoon
Eerst dicht bij huis. 😉
LikeLiked by 1 persoon
Ze hebben altijd ‘wat’, groot of klein…
Lie(f)s.
LikeLiked by 1 persoon
😃
LikeLiked by 1 persoon
Mooi omschreven! Het begijnhof van Leuven ken ik jammer genoeg niet goed, want ik ben er amper één keer “op weg naar” doorgelopen. Dat van Diest ken ik wel goed en daar kan deze tekst (mits de Dijle de Demer wordt) ook perfect bij passen 🙂 Al kan ik mij inbeelden dat de begijntjes vinden dat er nu net veel meer “geketter” plaatsvindt op het begijnhof 😉
LikeLiked by 1 persoon
Ja, hangt ervan af hoe je het bekijkt. Sommigen werden heksentoeren toegeschreven.
LikeLike
Aha, ja, op die manier zal het nu wel minder ketters zijn 🙂
LikeLiked by 1 persoon
Een Begijnhof is en blijft speciaal.
LikeLiked by 1 persoon
Dat sfeertje …
LikeLike
Het begijnhof in Brugge is al zo mooi. Hoe wonderschoon zal die Leuven niet zijn?
Ze hebben zeker wat, ik wordt er altijd een beetje stil van.
LikeLiked by 2 people
Ik zou niet kunnen zeggen welk het mooist is.
LikeLike
Brugge vind ik iig wonderschoon. Maar Leuven moeten we toch ook eens gaan kijken.
LikeLiked by 1 persoon
Prachtig mooi, en ja een begijnhofje spreekt altijd tot de verbeelding, geen idee waarom, we hebben ze hier ook natuurlijk, en het blijft vaak prachtig, kan er echt uren dwalen met mijn camera 😀
X
LikeLiked by 1 persoon
Dat geloof ik graag. Met goede apparatuur…
LikeLiked by 1 persoon
Of ik goede apparatuur heb? Anderen hebben betere, trust me, ik fotografeer nog altijd digitaal, geen spiegelreflex dat is wel een droom 😉
LikeLiked by 1 persoon
een héle mooie plek ben er wel eens geweest was puur genieten,
met recht erfgoed,
ik zou er wel willen wonen, mja, ben geen begijn 🙂
LikeLiked by 1 persoon
Je kunt er altijd nog één worden.
LikeLike
Ik vind het heerlijk om in een begijnhof rond te wandelen. Ik bezocht zowat alle begijnhoven van Vlaanderen. In een drukke, jachtige stad vormen begijnhoven vaak een oase van rust.
Het begijnhof van Leuven is absoluut werelderfgoed.
LikeLiked by 1 persoon
Ja, oases zijn het!
LikeLike