Met het restbedrag van de boekenbon – het gros besteed ik aan Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer want De Bourgondiërs van Bart van Loo is te duur – koop ik de nieuwe Flow. Terwijl buiten de zoveelste malse regenbui hangt en ook valt, plof ik … Lees verder (vitamine) Z(ee), G(roen) en andere V(rolijkheden)
Het is zo’n kille, winderige en miezerige dag middenin de (Vlaamse) krokusvakantie. De eerste dag van de Vasten. Het begin ook van de 40 Dagen Blog(gen) Challenge. Een bloguitdaging waarvoor ik, net als de voorbije jaren, ga passen. Ik pas omdat het kleed me niet … Lees verder Ik pas.
Wat ik me afvraag: is mijn geheugen aan het tanen, wil het de benen nemen of werpt het zich, naarmate tijd en leeftijd opschuiven, op als een beschermengel? Selectiever in wat het de moeite van het onthouden waard vindt en wat niet? Ik weet het … Lees verder blijvers
1 mei 1968 en vijftig jaar geleden … Ik ben bijna zes, zit aan een grote houten tuinbank middenin het bos en lepel een kommetje soep met balletjes uit. Boven mijn hoofd houdt een gigantisch rieten luifel de schaarse zonnestralen tegen. Met tientallen zitten we … Lees verder werelden van verschil
Buitenfantasie … zalig loom in het gras ~ omhoog turend vanuit mijn rug ~ in het oog van roze bloesems ~ een stukje lucht smelt als lavendelijs in mijn mond ~ ergens voel ik de hartslag van een steen en hoor dan hoe woorden plotsklaps … Lees verder nog een laatste zomerse dag
“Sokken zijn er niet om je te herinneren aan vreemde of verre reizen. Ze zijn gewoon je vuile was. Ze zijn je kleren. Kijk er niet doorheen. Draag ze gewoon.” (Leonard Cohen, in Death of a Lady’s Man uit 1978, een verzameling poëzie en proza. … Lees verder beeldenstorm
Al enkele dagen hoor ik, middenin de stilte van de dag, allerlei geluiden. Meerdere keren per dag en op onverwachte, onbewaakte momenten. Het is als een plots geknetter. Scherpe knalletjes die me doen opveren – nu moet ik wel toegeven dat ik heel snel (op)schrik. … Lees verder knapper, knetter, knisper
erger nog dan gevoel dat snijdt en niet in woorden past, is horen/zeggen “dat is zo erg toch niet!” wie weet hoe scherp de schaar, hoe kreukelig het stof, hoe dun de voering die wel dempen en beschermen kan, maar – éénmaal klem – ook … Lees verder stof tot denken
Leuven op maandagochtend … De stad lijkt een kerstboom in spaarstand. Geen schreeuwerige lichtjes of slingerrijen aan de kassa en parkeerplaats zat. Vriendelijk versierde caissières verwijderen de bollen van de jinglebelkorting en pakken vingervlug oogstrelende cadeautjes in. Ik vink tevreden verlangens af en loop … Lees verder stressloze Wintertijd
and the heart that is soonest awake to the flowers is always the first to be touched by the thorns ~ (Thomas Moore 1779-1812) ~~~~ tja …, een dichter zegt ware dingen en heeft altijd, in de ogen van minstens één iemand, gelijk ~~~~
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.