Bloggen vind ik leuk en dat zou ik graag zo houden. Ik hou van schrijven en leren, van dichten en fotograferen en probeer hier een mooie plek netjes te houden. Dat doe ik volledig gratis. Niemand betaalt me voor wat ik schrijf. Niemand dwingt me. Zoals op de meeste blogs, kunnen lezers hier reageren. Ofwel via hun Wordpress-account, of via een mailadres. Als je hier intekent, weet je dat er gegevens van je gevraagd worden. Voor zover ik weet, zijn die hier veilig. Ik respecteer ze en zwijg erover in alle talen. Wens je geen mails meer te krijgen telkens er een nieuw logje online gaat, laat het me dan weten. Dan schrap ik je uit de mailing-list.
Gisteren zat ik om 9:00u bij de dokter. Niets ergs, hoor, maar we moeten nu ook voor elk papier, voor elk voorschrift op betaalde visite. (Het prikbord in de hal van de wachtkamer dat ooit wemelde van getelefoneerde, gratis briefjes aan patiënten oogt deze dagen … Lees verder Anna klaagt niet, althans niet over het weer
minder mythisch dan een meermin en zonder vissenstaart zit ik aan de rand van het bad ~ de zon warmt ziel en huid en uit de kruinen klinkt krekelgezang ~ vermoeide voeten wiegen heen en weer in het winkelende waterding ~ momentane schittering ~ tot … Lees verder momentopname
5u45 De ochtend kriekt in de Vaucluse. Van boven Mont Ventoux klinkt gerommel. Ik vang een glimp van buiten en zie hoe de lucht loodgrijs dichttrekt. In de verte kraait een haan. Hij houdt in. Alsof hij wacht. Verwacht. Op het ochtendterras schudt de wind … Lees verder de ochtend van de eerste dag
een stiekeme blik achter de schermen ~ Vorige week belandden we als bij toeval op het dorpspleintje van Crillon-le-Brave. Het was een mooie zomeravond. We dronken een café crème op een winderig, hooggelegen terras, net op het moment dat de zon aan haar dagelijkse … Lees verder zeswoordverhaal: camera
Zondagochtend in de Drôme Provençale. We staan op met zon en 24°. Een azuurblauw laken hangt strak gespannen aan onzichtbare luchtdraden. Er is geen rimpel te zien. Zelfs geen pluisje wit. Maar eens voorbij Lyon duiken ze ongenadig op. Eerst schaapachtig wit en dan alsmaar … Lees verder we hebben het weer gehad
Nog even en we ruilen ons vertrouwde ‘peper en zout’ voor provençaalse geuren en smaken. ~ Dan valt dit blogleven even stil. ~ Maar vanuit de verte, op het lome middaguur, hoor je wellicht de krekels zingen: “tot gauw!”
Dat het snel kan keren. Vrijdagmorgen nog veilig opgeborgen in mama’s buik op een zonnig, Leuvens terrrasje en nauwelijks een dag later met een duidelijk hoorbare schreeuw deze wereld binnen geglipt. Het prinsesje van Zoon Twee en zijn Geliefde is geboren. 3,380 kg. 50,5 cm. … Lees verder in de wolken
daags voor de grote vakantie flaneer ik door bevlagde straten onder een hemel vol blauw. vers gekapte haren tollen in de zomerwind terwijl gedachten allerhande me belagen. vol verwachting beluister ik de laatste update: het prinsesje maakt zich klaar voor haar bakermat. nog even en … Lees verder Bakermat
Dat de mobiscore sinds zijn lancering geesten en pennen nog meer verhit dan het weer, hoeft niet te verbazen. Mensen voelen zich bekocht, oneerlijk behandeld. Alsof er een mijn ligt onder hun woningkeuze. Wat ik over het mobirapport las, prikkelde ook mijn nieuwsgierigheid. Ik wilde … Lees verder ons mobirapport
van waar ik zit, zie ik ze omhoog kruipen, die oude ramblerroos De oude ramblerroos Félicité et Perpétue neemt hier al jaren bomen in. Eerst was dat een notelaar maar sinds die een jaar of tien geleden moest wijken voor de houten uitbouw met snoezelruimte … Lees verder maandagochtenduitzicht
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.