En weer lag er zo’n brief in de bus. Handgeschreven en helemaal in drukletters. Alsof elk woord nadruk behoeft. Het eerste wat ik dan doe, is de echtgenoot bellen. Om stoom af te laten, om te kalmeren. Nadien zoek ik een tweede, betere adem en … Lees verder zonder titel
In het lange wachten blijven excuses uit. ~ Wat verwacht wordt, komt niet ~ of te laat en is dan ~ niet langer nodig ~ om weer verder te kunnen gaan. Foto: L’Isle-sur-la-Sorgue, juli 2017. Vaststelling: sommige excuses komen ‘vanzelevenniet’. Dat weet je. En … Lees verder vanzelevenniet
“Met je kinderen moet je geluk hebben!” Ja, en realiseer je je wel hoeveel geluk kinderen met hun ouders moeten hebben? Partners die uit elkaar gaan en er een vechtscheiding van maken, dat is ziek. Dat is giftig. Giftig voor de ontwikkeling van jongeren. Sommige … Lees verder achter gesloten deuren
En weer gingen de dagen van het weekend open en te snel weer dicht. Als optrekgordijnen tussen ochtend- en avondstond. Ik was het (meestal) die aan die touwtjes trok. Letterlijk toch. Om licht binnen te laten en het donker buiten. Figuurlijk gezien, liggen de dingen … Lees verder over touwtjes die je wel of niet in handen hebt
… met dezelfde mensenwensen. En dezelfde mensenstreken. Dat komt allemaal in de krant van Fabeltjesland.” (1968-1974) Ik was een jaar of 6 toen Meneer de Uil voor het eerst op TV kwam. Op zo’n oud zwart-wit ding in een blinkend bruin omhulsel. Een afdankertje van … Lees verder 44 ~ “Want dieren zijn precies als mensen …
Ze blijven het maar draaien op de radio. Ook al is het ouder dan ons parelmoeren huwelijk van gisteren. 😉 Van 1986 om precies te zijn. Cyndi Laupers True Colors. Ik heb het altijd een fijn lied gevonden. Maar ik lees er meer in dan zij … Lees verder true colo(u)rs
Ook al hielden wij de voorbije week onze adem in – van ongeloof, medeleven, verbazing of wat dan ook -, de schapen graasden onverstoorbaar verder. Alsof er niets aan de hand was. Want zij hadden gras en ander lekkers. Ik hield af en toe mijn … Lees verder En de schapen, zij graasden voort …
Dat Moeder aarde onvoorstelbaar is. Onvoorspelbaar. Nu eens oneindig mooi, dan weer ongenadig destructief. In Midden-Italië weten ze er alles van. Van beide kanten. Sinds gisteren likken ze weer hun wonden, verzorgen ze hun gewonden, meten ze de schade, ruimen ze het puin. Voor de … Lees verder een beving
De vraag staart mij indringend aan. Alsof ze wacht. Ik kijk verontwaardigd terug. Wat een impertinente vraag van een business en lifestyle coach! Ik ben gewoon op zoek naar info over energielekken en wat je daaraan kan doen en dan krijg je dit! Maar ik … Lees verder “Are you leaking?”
Het was de echtgenoot die vroeg of ik ze gezien had. De recensie in de Standaard der Letteren over De Wachttoren, een roman van Elizabeth Harrower uit 1966. Het boek over “een giftig huishouden” en “een narcist met charisma” is nu pas naar het Nederlands … Lees verder Rebecca
annasblogeenjaarertussenuit.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.